Bingo?

Een Italiaans driegangenmenu bereidt door mijn vrouw, bloemen, kaarten, wijn en heel veel mooie, lieve en leuke reacties op Facebook! Het is een feit, ik ben officieel met pensioen. Een nieuwe fase in mijn leven is aangebroken. Met gemengde gevoelens zie ik mijn toekomst tegemoet.

Aan de ene kant ben ik blij dat ik niet meer hoef te werken. Niet meer in files hoef te staan. Niet meer in het drukke verkeer, waar het lijkt alsof het steeds harder moet en mensen elkaar steeds minder de ruimte geven. 100 kilometer per uur op de snelweg is hard zat.

Aan de andere kant besef ik ook dat ik aan mijn laatste levensfase ben begonnen met een virus op de loer. Geniet van je pensioen zeggen ze en dat is wat ik zeker ga doen. Lezen, wandelen, fietsen, fotograferen, reizen en heel veel muziek luisteren. Ook ga ik, onder auspiciën van mijn vrouw, leren koken. Zodat ik iets meer kan, dan alleen maar een ei koken en tosti’s maken. En niet te vergeten de huishoudelijke taken natuurlijk. Gezond blijven en als het kan zo lang mogelijk zelfstandig blijven wonen. Reizen naar het buitenland zit er voorlopig even niet in. Toch hoop ik volgend jaar een aantal weken of langer in Spanje door te brengen.

Maar er is ook die andere kant. Die van het ouder worden. Natuurlijk hoop ik, samen met mijn vrouw, gezond oud te worden. Maar ik weet maar al te goed dat dat niet voor iedereen is weggelegd. Lees de rouwadvertenties maar eens. Veel mensen overlijden net voor of net na hun pensioen. Triest!

Ouderdom komt met gebreken, zo luidt het spreekwoord. Je kan fysieke problemen krijgen of je gaat dementeren waardoor je in een verzorgings- of verpleeghuis terecht komt. Vorige week heb ik de eerste aflevering van Anita wordt Opgenomen gekeken. Hierin loopt Anita Witzier mee in zes verschillende instellingen voor ouderenzorg. Iedere week bezoekt ze een andere instelling. In deze aflevering ging zij op bezoek bij Humanitas in Deventer. In het programma gaat zij het gesprek aan met bewoners. Mooie, maar ook verdrietige verhalen.

Bijzonder aan deze instelling is dat er ook zes jongeren wonen (woonstudenten) die geen huur betalen maar daarvoor in de plaats minimaal 30 uur per maand vrijwilligerswerk doen voor de bewoners, zoals het verzorgen van de broodmaaltijd, boodschappen, spelletjes en wandelen. Hoogtepunt voor de bewoners is de maandelijkse bingo. Ze kijken er met veel plezier naar uit. Bingo? Mocht ik zelf ooit in een verzorgings- of verpleeghuis belanden, dan is één ding zeker. Voor mij geen bingo!