Mijn haat-liefdeverhouding met mondkapjes

Man, o, man, wat ben ik blij dat de mondkapjesplicht in de binnenstad van Rotterdam is opgeheven vanaf maandag 31 augustus 2020.

Ik ben twee weken geleden niet naar kantoor gegaan want wat de collega’s niet weten is wat ik allemaal moet doorstaan voordat ik vanuit Rotterdam in Utrecht ben. Onderweg word ik door iedereen aangesproken dat ik mijn mondkapje op moet doen als ik door de warmte even naar lucht probeer te happen. Het liefst had ik er eentje met een ingebouwde ventilator maar helaas, die zijn volgens mij nog niet uitgevonden.

Zooi

Ik heb er eentje van 100% katoen en wasbaar. Dat vond ik wel een vereiste. Ik vond de wasbare wel een duurzamere optie dan de wegwerpvariant. Ik zie nu overal op de grond handschoenen, mondkapjes en papieren doekjes liggen. Ik irriteer me er mateloos aan, want hoe moeilijk is het nou om die zooi in de vuilnisbak te mikken. Soms overvalt me de plaatsvervangende schaamte voor mijn medeburgers want thuis raap je toch alles ook op. Maar laat ik niet alleen stilstaan bij mijn frustraties ten aanzien van mondkapjes.

Er is ook iets positiefs te melden. Mensen zie ik vaker een normaal praatje met elkaar maken en ik zie geen robots die turen naar schermpjes van hun smartphone. De handgemaakte mondkapjes geven de mensen verder een eigen ‘touch’. Ik zag er een met ‘Hello Kitty’ en een met ‘de Hulk’. Ik kreeg er een spontaan binnenpretje van. Ik vind Hello Kitty iets van nu en de Hulk iets van uit mijn tijd. Ik zie dan Bruce Banner voor me die als ie verandert in de Hulk en al rennend uit zijn kloffie scheurt. Ik heb by the way een echte mok van de Hulk. Groen is verder mijn lievelingskleur misschien maakt dat het extra speciaal voor me. Ik had degene die ik tegenkwam met het Hulk-mondkapje willen vragen waar hij het had gekocht maar met een mondkapje op contact maken is next level.

Glimlach

Een glimlach is niet te zien en mensen verstaan je ook amper want er zit nu een lapje voor je mond dus het geluid komt er ook een stuk doffer uit. Ik stelde eens een vraag in de winkel en de vrouw had me niet verstaan en na mijn vraag herhaald te hebben, had ze me weer niet gehoord. Ik heb het maar opgegeven en bij thuiskomst heb ik maar gegoogled wat ik het beste kon gebruiken bij brandend maagzuur. Veel later kwam ik erachter dat ik geen bruisend water moest drinken, maar plat water want dat eerste kan jouw maag gaan irriteren. En ik maar denken dat het aan de koffie lag die er met bakken doorheen gaat door het verplichte thuiswerken.

Ik ben voor de zekerheid maar meer water en kruidenthee gaan drinken. Ik ben dankzij corona wel iets zelfredzamer geworden door zelf dingen uit te zoeken waar ik voorheen mensen gewoon vragen stelde.

Afstand

Maar de mondkapjes, ik ben er nog niet over uit hoe ik er tegenover sta. Ik heb er eerlijk gezegd een haat-liefdeverhouding mee want als het te warm is dan wil ik het mondkapje het liefst van mijn mond af rukken maar als ik door een drukke winkel loop dan doe ik hem heel snel op want afstand bewaren is een mooi streven maar vaak is die anderhalve meter niet te handhaven. En er botsen soms gewoon mensen tegen je op. Ik ben er zelf ook debet aan, want ik ben zelf ook eens tegen iemand aangebotst. Tja, met mondkapje op beslaat een zonnebril met het warme weer ook iets sneller.