Dit keer ontbrak het zomerse Tourgeluid

Zon, zee en strand zijn dé ingrediënten bij uitstek om een perfecte zomer te hebben. Tel daarbij op een temperatuur die je onder dompelt in een mediterraan bad. Het panorama van een hemelsblauwe lucht en de parade van een kleurrijke zeilvloot maken het palet zo compleet dat het niets onder doet voor de Spaanse Costa. Maar het is echt heel Holland dat hier bakt, thuis op het strand.

Dit plaatje is in wielertermen gesproken het uitgelezen decor voor een surplace in een tijd dat de wereld haperend is opgestart.

Radio

Mijn stranduitrusting bestaat uit stoel, pet, zonnebril en koelbox. Toch mist er iets in dit standaardpakket, een wezenlijk onderdeel. Dat is zonder meer het fascinerende zomergeluid van Radio Tour de France, le spectacle du NOS. Deze zomer zwijgt de koersradio en de Tour lijkt genoegen te moeten nemen met nagemaakt virtueel geknutsel en ingeblikte beelden terug in de tijd.

Radio Tour is als vanouds de verbindende factor in de zomerperiode. Het is meer dan het geluid van de Tour. Televisie toont ons de feiten, waar radio ruimte laat voor de verbeelding. En dat maakt de tour zo mystiek. Het blijft mooi om de beelden bij de verhalen aan de eigen fantasie over te laten.

De klik in de uitzending met de verslaggevers in Frankrijk verloopt geolied waarbij de inhoud van de boodschap extra gewicht krijgt naarmate de finish nadert. Alleen in een bergetappe gaat het geluid iets eerder naar een hoger volume. Je fietst als het ware zelf mee en voelt de impact van de grootse daden van de man op een tweewieler in een selectief landschap.

De nazaten van de iconische Theo Koomen zijn bevoorrecht, geaccrediteerd, op tournee met het grootste wielercircus ter wereld. Ze vertellen ons wat ze zien in de grote etalage van het wielrennen.

Verhalen

De trektocht op de fiets door het Franse land is een onuitputtelijke bron van verhalen. Niet alleen de radio maar ook de schrijvers van boeken over de Tour houden het verlangen naar heroïek levend.  Ik mocht bij de start van La Grande Boucle in Rotterdam een boek in ontvangst nemen met verhalen uit de praktijk van deze ronde.

Mijn eigen verhaal komt uit de periode dat de radio nog maar mondjesmaat verslag deed en de tv nog niet live aanwezig was in de tour. Ik zocht mijn Tourbeleving in het krantje, dat ik voor een kwartje kocht van mijn zuurverdiende geld met vakantiewerk. Het was een sportbijlage van een Vlaamse krant, met een speciale editie voor de ronde van Frankrijk. In de volksmond gekend als het rondegazetje.

Nauwelijks hadden de coureurs de eindstreep van de dagelijkse etappe gehaald of de vier pagina’s tellende krant was al ter perse. Met heet van de naald, het verslag van de rit, de uitslag en het klassement. De gazetten werden gedropt met vliegtuigjes, waar speciaal opgetrommelde verkopers (crieurs) met fietsen en brommers stonden te wachten.

Metamorfose

De Tour de France is dit jaar toch nog van start gegaan. Goed voor de afleiding in een nog steeds absurde tijd. We kunnen onze aandacht de komende weken verleggen naar deze wielerkoers, waarvan de eindstreep in Parijs verder dan ooit lijkt te liggen.

Dat die Tour een metamorfose heeft ondergaan mag duidelijk zijn. De verslagen en verhalen zijn voorzien van een mondkapje en de renners verblijven drie weken in de eigen bubbel.  Radio Tour steekt deze weken ook niet in het vertrouwde zomerse jasje.

Ik verlang nu alweer naar een echte zomerse editie, gekluisterd aan de radio. Mijn dilemma is echter of de magie van de Tour ooit terug zal keren.