Sociale (media) contole

Bas Wijnsouw 6 jun 2020

Vanochtend ben ik gaan hardlopen, zonder challenge, zonder muziek en zonder STRAVA. Ik werd wakker en heb mijn schoenen aangetrokken en ben de deur uit gegaan.

Niemand daagde mij uit en ik heb niet de behoefte gehad om mijn rondje te laten uit te laten stippelen en te delen op mijn Instagram. Hiermee ben ik een van de weinige mensen uit mijn omgeving die op deze spontane manier nog aan sporten toekomt. De afgelopen weken werd ik aan alle kanten geconfronteerd met de sportactiviteiten van mijn vrienden.

Vaker STRAVA dan RIVM

Sinds maart waren we verantwoordelijk voor onze eigen sportfaciliteiten en dat heb ik gemerkt. Er werden racefietsen gekocht, rolschaatsen afgestoft en apps gedownload. Elke week had ik weer een twintigtal ‘vrienden’ die STRAVA installeerden, ik kreeg vaker een melding van STRAVA dan van het RIVM. Vervolgens werd ik beziggehouden met foto’s van hardlopende vrienden, altijd vergezeld met een nummer uit hun workout-playlist of door een schermafbeelding van een rondje in een willekeurig park of recreatiegebied.

Begrijp me niet verkeerd, ik ben voor sociale controle. Ik bespeur bij mezelf namelijk een schuldgevoel als ik op de bank door de sportprestaties, hoe groot of klein ze ook zijn, van mijn netwerk heen scrol. Mijn bier smaakt minder goed als ik de donaties van mijn vrienden zie. En als ik de melding van STRAVA lees, zie ik niet de werkelijke tekst maar de onderliggende boodschap: ‘He luilak, leg die frites weg en ga sporten. De rest doet het ook!’

Vrienden niet te vertrouwen

Helaas draait de wereld niet alleen om mij en worden deze foto’s niet alleen gedeeld om mij te motiveren. De wereld draait namelijk om mijn vrienden, die willen laten zien hoe goed zij met de crisis omgaan en zich niet laten beperken door de gesloten sportscholen. En precies deze functie van social media maakt dat je je ‘vrienden’ daarvan niet kan vertrouwen. Ik zal blij zijn als de sportscholen weer opengaan. Dan betaal ik gewoon iemand die beter is in sporten om mij te motiveren. Zijn enige motief om beter te zijn in sporten dan ik, is financieel. Hij doet dat om geld te verdienen aan dikzakken zoals ik. Een duidelijke en heldere transactie, daar heb ik geen ‘vrienden’ voor nodig.