Mijn dochter zit op zwemmen

Joop van der Laan 30 jun 2020

Het is een vertrouwd uitstapje op de maandag geworden dat structuur geeft aan de week. De zwemlessen zijn hervat nadat dit vaste ritueel wreed was onderbroken door de bekende lockdown, de intelligente variant van de ophokplicht.

De voordeur van het sportcentrum is dezelfde maar daarachter is wel iets veranderd. Vanaf het moment dat we de drempel overstappen vallen we onder strakke regie en een reeks voorschriften. Het zijn de kleine lettertjes in de nieuwe polislevensverzekering die afgestemd is op de altijd nog aanwezige dreiging van het schimmig virus.

Als vanouds

Maar het oogt ook een beetje als vanouds. Het aangenaam verpozen in de adembenemende sauna-temperatuur die brillenglazen acuut in standje mist-tot-zeer-dichte-mist zet. De mopperende ouder die bij het omkleden stoeit met de stroperige medewerking van de kleuter. Het gemor over de vorderingen van dezelfde koter die niet parallel lopen met het verwachtingspatroon van de ouders.

Nieuw avontuur

Hoe dan ook, de wekelijkse zwemles is een nieuw avontuur geworden. Ingekleurd door een stappenplan van bewegwijzering en eenrichtingsverkeer. Het scenario dwingt ons in een systeem dat lijkt op ganzenborden. Te beginnen in het startvak, in een grote sporthal. Waar de stoelen zijn neergezet in een eindexamen-opstelling. Na het uitreiken van een geplastificeerd stoelnummer klinkt het startsignaal. We volgen de medewerker in het hesje op de voet, door zones, gangetjes en deuren. Een bijzondere variant op een puzzeltocht.

Een gedisciplineerde optocht in eenden pas waarbij iedereen is voorzien van die afschuwelijke vormloze blauwe schoenhoesjes. Als we er niet zo serieus bij zouden kijken waan je jezelf in een slapstick. Onder het motto gedeelde smart is halve smart ontstaat zelfs een spontaan gevoel van saamhorigheid. Op weg naar de eindbestemming, het instructiebad.

Missie

Na een paar weken beschouwen we ook dit als normaal. Het is verbluffend hoe snel we ons aanpassen en in het gareel lopen. Want het dient nog steeds een hoger doel, een missie. Het felbegeerde zwemdiploma voor het kind als één van de beginselen van behoorlijke opvoeding. Daardoor zal het pakketje aan skills en vaardigheden, waarover ze moeten beschikken om ‘te overleven’, groter worden.

Daarom gaan we dapper door waar we mee begonnen zijn. We nemen de soms wat kolderiek ogende situatie van dit moment op de koop toe.

En we blijven de loop der dingen, met onze schoenhoesjes, op de juiste waarde schatten.