Een goede gast

Runell Martes
Runell Martes 9 jun 2020, 

Bescheiden en rustig, je kon mij niet betrappen op iets verkeerds,
Geen strafblad, goede opleiding, in de volksmond heet dat: ‘goed geïntegreerd’,

Nu? Een uitgesproken karakter maar toch blijft er iets knagen,
Dus ik moet…Ik moet ‘et vragen,
Ben ik een ‘goede gast’ of een ‘goede gast?’,
Of een uit de hand gelopen multicultureel experiment wat niet de bedoeling was,
Toentertijd waren we stil, goedgelovig, weifelend, mentaal gesloopt,
Tegenwoordig zijn we mondig, kritisch, vastberaden, ‘united’ en ‘woke’,
Blijven over het algemeen nu rustig en kalm ‘while being provoked’,
Maar waar rook is, is vuur en anno 2020: ‘WE WANT ALL THE SMOKE’
Oehh, te gewelddadig? Laten we het anders even luchtig houden aan de hand van een spelletje,

Ik zie, ik zie wat jij niet ziet, en het is….

Ik zie realiteit, jij ziet gezeur,
Ik zie jouw ziel, jij ziet mijn kleur,
Ik zie verdeling, jij ziet geen probleem,
Ik zie gerechtigheid, jij ziet te extreem,
Waneer ik praat hoor je mijn kleur en niet wat ik zeg,
I CAN’T BREATHE, I CAN’T BREATHE, maar dan nog met een knie op mijn nek,
En weg is het menselijk aspect,
Een totaal gebrek aan respect,
Een onbeschrijfelijke pijn van de zwarte mens,
Die de lading niet dekt,
Een dunne lijn tussen pijn en woede, voelen ons niet gehoord,
De dehumanisering van toen werkt nu nog altijd door,
‘Konjo nan mes’ zal me moeder zeggen, terwijl ze daarnaast zegt dat ík slimmer moet zijn,
‘Blijf strijden, wees positief en verwoord op een correcte manier onze pijn’,
Maar ik wil jullie, ondanks alles, laten weten hoe het daadwerkelijk zit,
Het is iedereen tegen racisten en niet zwart versus wit,
Vaak genoeg omschreven als beest, dus voor ‘the cause’ zal ik blijven buffelen,
Ben tegenwoordig die knuffelneger die niet meer zal knuffelen,
Getriggerd door wat ik heb gezien op social media en op tv,
‘Maar… maar… maar in Nederland valt het allemaal toch reuze mee?’
Verandering is de bestemming en dat start pas bij erkenning,
En niet door het verkondigen van een leugen, die aanvoelt als gewenning,
In de geest van Tula, Malcolm, Martin en Kunta,
Met een vuist in de lucht ter nagedachtenis aan George Floyd: dit NOOIT MEER, NEVER, NIUNKA,
United & educated, ‘jullie’ kunnen dit niet meer afdoen zoals toen,
En #Alllivesmatter pas wanneer de ‘Black Lives’ er toe doen,
Simpelweg een kwestie van fatsoen,
En toch moet ik het weer vragen,
Ben ik nu, na mijn standpunt tegen racisme, een ‘slechte gast’ of ‘een slechte gast’,
Of geef je nu een ander antwoord omdat de eerste niet een oprechte was?

Ben je een goede schrijver?

Stuur jouw column in Hoe werkt de lezerscolumn?