Dom of onwetend?

Al die keren dat mijn vriendin en ik naar de supermarkt gingen, en zij de boodschapjes deed omdat we niet met z’n tweeën binnen mochten,  en ik in de auto zat, rondkijkend en hoofdschuddend.

Mensen met mondkapjes en ‘chirurgen’-handschoentjes. Velen die in de auto nog een flinke kwak hand sanitizer er achteraan mikten. En dan zei ik tegen mijn vriendin als ze terug was met de noodzakelijke boodschappen (en netjes maar één pak toiletpapier): ‘Moet je die mensen zien met die kapjes, stelletje domme schapen’. En dan zei zij: ‘Nee, je mag niet zeggen dat ze dom zijn, ze zijn onwetend’.

En dat zette me aan het denken. Ik kwam uiteindelijk tot de conclusie dat ze gelijk had. Want werd de overgrote meerderheid niet gevoed met informatie van de nieuwsdiensten en kranten die allen klakkeloos doorgeven wat het RIVM en de regering vertellen? Slechts de mensen die al in een eerder stadium de ‘geijkte’ ‘main-stream-media’ hadden losgelaten kwamen in aanraking met alternatieve nieuwsbronnen die wel kritisch waren op de berichtgeving van de doorgeefluiken van de eerdergenoemde instantie en landbestuurders.

Cynische glimlach

En nu, nu we enkele maanden verder zijn, en het gelijk van de alternatieve media steeds meer doordringt tot een groter publiek, kunnen de doorgeefluiken niet anders doen dan af en toe een berichtje de wereld in sturen met een kritiek-light gehalte.

Mijn ergernis naar de onwetenden die nog steeds met mondkapjes rondlopen is ondertussen zo erg geworden, dat ik ze beloon met een cynische glimlach.

Dat zal ze leren! Ik ben te introvert om er iets van te zeggen, maar te geïrriteerd om niets te doen.

Vóór deze crisis kon ik me lekker ergeren aan mensen die asociaal hun rommel uit de auto flikkeren, of mensen die geen voorrang geven waar het moet, of mensen die heel hard telefoneren in de supermarkt. Gek genoeg is dat er nu niet meer. Het heeft plaats gemaakt voor de Corona-ergernis. En het voelt alsof mensen het vermogen om asociaal te doen hebben verloren.

Diep in mijn hart smacht ik naar die aso die zijn red bull-blikje op straat gooit, of voorsteekt bij de bakker. Maar het lijkt alsof er ook hierin een ‘nieuw normaal’ is ontstaan.

Versoepeling

Gisteren waren mijn vriendin en ik wederom bij de supermarkt. Terwijl ik in de auto zat te wachten las ik een kop van een NOS-bericht. Dat gebeurt soms per ongeluk als je op je iPhone naar rechts veegt, dan verschijnen er nieuwsberichten die je eigenlijk niet wilt zien.

Ik las dat Rutte per 1 juli versoepeling van de maatregelen aankondigt. En terwijl ik zit te bedenken wat dat inhoudt, zie ik in mijn achteruitkijkspiegel een vrouw, in haar dikke PC Hooft-traktor wegrijden, haar boodschappenkar midden op de parking achterlatend. En ik ben in mijn gedachte weer terug waar ik voor de crisis was. Of het toeval is weet ik niet, maar het lijkt alsof de vrouw hetzelfde stukje gelezen heeft en weer terug in het aloude ‘normaal’ is getreden. En ik ben oprecht blij met asociaal gedrag. De wereld wordt weer zoals hij was.

En ik mag mensen weer dom noemen in plaats van onwetend!