Denk met de kleur van je hart

Racisme is een monsterlijk beest. Een beest waar je je het liefste voor wil verstoppen en niet mee in aanraking wil komen. Een beest waardoor je je machteloos voelt en je het gevoel krijgt te worden verslonden.

Martin Luther King zei ooit de historische woorden: „I have a dream that my four little children will one day live in a nation where they will not be judged by the color of their skin, but by the content of their character.”

Dat heeft hij mooi gezegd. Als mens ben je voornamelijk een ziel. We zijn allemaal zielen en allen gelijk. De kleur van onze huidskleur zou niet mogen uitmaken. Helaas gebeurt het nog steeds wel.

Racisme is iets weerzinwekkend, dat vaak ook veel liever wordt weggestopt, omdat niet iedereen precies weet hoe het is of voelt. Hoe kun je iets bestrijden waar je de vinger niet op kunt leggen? Daarmee gaat het overgrote deel erin mee. Want zolang we niet opstaan en duidelijk onze stem verkondigen, keuren we het niet af.

Alles begint bij jezelf. En denk zelf na over hoe je denkt of voelt over mensen waar je nog nooit mee in aanraking bent geweest. Mensen met een andere huidskleur. Kun je kijken van ziel naar ziel? Kun je een omhulsel wegdenken? Kun je zonder te veroordelen iemand een kans geven? Een voorbeeld zijn?

Ik droom van een wereld waar we gelijk zijn en het niet uitmaakt of je zwart, wit, Arabisch, berbers, Nederlands of Belgisch bent. Ik droom waar iedereen zich vrij voelt en niet bang hoeft te zijn vanwege een achtergrond of religie.

Frank Boeijen zong het jaren geleden: ‘Denk niet wit. Denk niet zwart. Denk niet zwart-wit. Maar denk in de kleur van je hart.’

Mooi gezegd…’Denk met de kleur van je hart.