Vakantieplannen

Ik ben geen planner. Nooit geweest. Zelfs de kinderen waren niet gepland. Door hen weet ik inmiddels wel dat het ook anders kan. Op het consultatiebureau hoorde ik voor het eerst van de 3 R’s: Rust, Reinheid en Regelmaat. Het moment dat ik dat hoorde maakte nog meer indruk op me dan de geboorte van mijn kinderen. Ik was in shock! Zijn er echt mensen die zo leven?

Inmiddels weet ik het antwoord. Ze bestaan. Sterker nog, ik ben bij ze in huis geweest. Ik moest eerst wel mijn schoenen uitdoen. Ik kwam er om mijn kinderen van speelafspraakjes op te halen en keek ondertussen mijn ogen uit. Niet om wat ik zag, maar juist om wat ik niet zag. Geen speelgoed. Geen sticker. Geen tekening. Geen kruimel. Geen spoor!

Het kan dus wel degelijk, leven met de 3 R’s. Nou ja, leven… Ze weten op maandag al wat ze zondag eten. In de zomer hebben ze de sinterklaascadeautjes al in huis. ’s Avonds dekken ze alvast de ontbijttafel. En in de agenda staat het spontaan avondje met de partner zorgvuldig gepland onder de noemer quality time.

Ik wil niet zeggen dat bij ons alles beter is, maar anders is het wel. Wij hebben de 3 T’s: Takkeherrie, Teringzooi en Te Laat! Bij de buren hebben ze de 3 J’s helaas maar dat is weer een heel ander verhaal. Ondanks de continue heersende chaos is het meestal behoorlijk gezellig bij ons thuis. Maar als ik het overzicht weer volledig kwijt ben verlang ik ook wel eens naar zo’n perfect gezin. Dat duurt echter nooit lang. Ik hou van plannen maken maar aan plannen heb ik een broertje dood: het benauwt me. Bovendien gaat alles toch altijd anders dan gepland.

Toch besloten we dit jaar onder het mom van ‘leuk voor de kinderen’ onze vakantie eens niet last-minute maar ruim tevoren vast te leggen. We boekten vroeg maar te laat om voor de vroegboekkorting in aanmerking te komen; je moet ook niet meteen overdrijven. We wisten nu voor de verandering eens ver voor vertrek waar de reis naartoe ging.

Het beviel! We hadden met het hele gezin iets om naar uit te kijken. Het verheugen duurde welgeteld één dag. Toen kwam Corona. Nu staat de wereld op zijn kop en kunnen wij onze geboekte vakantie op onze quarantaine buiken schrijven. Een anderhalve meter vakantie zie ik niet zitten. En met een mondkapje op in de zon zitten al helemaal niet. De lol is er voor mij wel af. Dat krijg je nou van van dat plannen.

Wellicht worden we gecompenseerd door middel van een reisvoucher. Daarmee kunnen we de vakantie van volgend jaar alvast plannen. Ik moet er niet aan denken.