Psychische kwetsbaarheid in coronatijd

Wanneer ik op LinkedIn een bericht van een mede ervaringsdeskundige en schrijfster voorbij zie komen over haar optreden in Tijd voor Max, is mijn interesse gewekt. Ik bekijk haar optreden met een gevoel van intense bewondering. Cornelie, zoals ze heet, vertelt over hoe zij mensen met diverse psychische kwetsbaarheiden al wandelend door de duinen een luisterend oor biedt in deze pittige tijden. En dan komt de vraag hoe het haar vergaat. Ik zie haar twijfelen, maar toch waagt ze de stap. De stap om eerlijk en authentiek te zijn. Ze vertelt dat ze het heel zwaar heeft gehad – echt heel zwaar – maar dat het gelukkig weer de goede kant op gaat. Ze deelt dat dit onderdeel is van haar leven, de ups en pittige downs en dat het altijd wachten is op de dip wanneer je manisch depressief bent.

Door haar kracht geïnspireerd, kijk ik naar mijn eigen leven. Ik ben niet manisch depressief, maar heb wel te kampen met een complex posttraumatische stressstoornis (C-PTSS) als gevolg van een onveilige jeugd. Ik herken de ups en de downs. Ik zie hoe hard ik heb geknokt voor mijn herstel. Hoe ik vele therapieën heb gevolgd. Hoeveel stappen ik heb gemaakt. Ik zie mezelf vechten: voor én tegen mezelf. En ik zie dat ik goede momenten heb, maar ook pittige momenten. En dat ik vaak op de meest pittige momenten heel hard kan zijn voor mezelf, zoals mijn familie dat ook was. Ook nu, tijdens de Corona-periode.

Maar wat iedere keer weer een helend effect heeft en mij enorme kracht geeft, is het feit dat ik kan delen. Delen met empathische mensen. Mensen die zonder oordeel willen luisteren naar mijn verhaal. Mensen die niet met goedbedoelde adviezen aankomen. Want dat werkt averechts. Wanneer ik verbinding kan maken met anderen en daarbij in mijn waarde word gelaten zonder dat er iets zou moeten veranderen, geeft mij dat de veiligheid en steun die ik op dat moment nodig heb. De kracht om door te gaan. En ik vermoed dat daar een sleutel zit voor velen: als we allemaal mogen zijn wie we zijn met alles dat daarbij hoort, zonder dat pijn, verdriet, onzekerheid, angst of spanning meteen opgelost moet worden, zou dat de wereld een stuk mooier maken.