Mijn zus was jarig
Mijn zus was jarig.
Negentien mei, de verjaardag van mijn zus. Precies zeventien dagen zitten er tussen mijn verjaardag en die van haar. We zijn geboren in mei, hebben dezelfde ouders, hebben bruine ogen, bruin haar en houden ongelofelijk veel van dezelfde twee mensen die meer dan het beste voor ons willen.
We zijn eigenlijk op deze punten na totaal verschillend, maar dat is niet erg. Het hart ziet altijd gelijkenis en kent geen verschil. Als ik wil denken aan de mooiste herinnering met alleen mijn zus moet ik diep nadenken, te diep. Ik schrik ervan. Ik hoop dat ik niet meer in het verleden, maar heel snel in de toekomst mag kijken.
Ik zeg het eigenlijk veel te weinig, maar ik ben trots op haar en zie haar onwijs graag. Ze heeft nu een nieuwe vriend die stapelgek op haar is en heel eerlijk, gelukkiger kan je mij niet maken. Laatst kwam ik op een Instagram account waar mensen hun hart op tafel leggen en hem uitknijpen tot er geen leven meer in zit.
Aan Frits.
Ik kan niet buiten je.
Blijf alsjeblieft bij mij.
Van Marie.
Ik weet niet wie Frits was en wat Marie gedaan heeft, maar ik zie ook een broer en zus voor mij. Een broer en zus die verschillend zijn, maar niet zonder elkaar kunnen. Die willen blijven leven in elkaars hart en niet erbuiten. Zeggen dat je van iemand houdt is veilig, zeggen dat je van iemand houdt is afsnijden, zegge dat je van iemand houdt is hetzelfde als elke dag de krant pakken. Het kost geen moeite en het zijn maar de woorden die iedereen gebruikt en hoort.
Als ik verder naar beneden scrol zie ik dat dit stukje tekst uit 1910 komt. Ik wou dat ik in deze tijd woonde waarin ze hun hart zo schaamteloos en ongegeneerd op tafel konden leggen. In deze tijd zijn we veel te gehaast en te afstandelijk, we gaan er veel te veel vanuit dat we allemaal maar tussen de regels lezen kunnen. Dus ik doe mijn ogen even dicht en het is 1910. Hier gaan we.
Voor Manon.
Ook al denk je van niet.
Ik denk vaker dan je denkt aan jouw.
Ik gun je de wereld en al jouw dromen.
Roep mij ook als je me niet nodig hebt.
En ik zal altijd blijven komen.
Kus Dave.