Hardlopers zijn doodlopers

Hardlopers zijn doodlopers, maar wie sporten wil moet zich er toch aan wagen. Antisociale tijden vragen om antisociale sporten en hardlopen leent zich hier perfect voor. Ik vind het maar niks. Afgesloten van de wereld met een koptelefoon op jezelf het snot voor de ogen werken is aan mij niet besteed, het tempo van mijn huisgenoot volgen overigens ook niet. Als hij nog met lichte tred door de bossen dartelt volg ik al als een soort nietsontziende sloopkogel. Met elke stap plant ik mijn 93 kilo dieper de grond in en mijn gehijg doet op dergelijke momenten risicogroepen van Tilburg tot Goes opschrikken. Om van afstand houden nog maar te zwijgen, vaak ben ik al opgelucht als ik het voor elkaar krijg om mijn anderhalve meter afstand ten opzichte van de grond te waarborgen.

En dat allemaal met een telefoon in je hand. Alles wordt immers gevolgd door GPS-tracking apps als Runkeeper of Strava en vervolgens uitvoerig gedeeld op social media. Wie zonder telefoon rent, loopt voor joker. Je telt pas mee als het online staat, inclusief gelopen ronde, afgelegde kilometers, gemiddelde snelheid en de verstreken tijd. Dit brengt echter de nodige druk met zich mee. Heb je met veel pijn en moeite eindelijk vijf kilometer volbracht, zie je op Strava dat je meest corpulente drinkebroer vrij achteloos het dubbele heeft volgemaakt en bovendien met een hogere gemiddelde snelheid. Zulke flaters werken niet bepaald lekker door op je zelfvertrouwen. Niet alleen durf je je activiteit niet langer te delen en heb je dus zoals hierboven al gesteld voor joker gelopen, maar de motivatie om de volgende dag weer je fluorescerende Nikies aan te trekken ebt zo ook snel weg.

Vorige week was ik er klaar mee. Ik heb nog wel mijn kanariegele loafers omgebonden maar ben vervolgens op mijn fiets gestapt. Ik heb mijn vaste hardlooprondje gefietst met mijn koptelefoon op mijn hoofd en mijn telefoon in de hand. Dit alles in een keurige tijd en met mijn snot nog op de plek waar het hoort te zitten. Wandel je nu een dezer dagen in het Warandebos te Tilburg en zie je een langharige jongen op zijn blauwe swapfiets met een gemiddelde snelheid van 13 km/u door de paden crossen? Schrik vooral niet. Ik ben aan het trainen voor een marathon. Ik denk dat het me wel gaat lukken.