Corona waanzin ten top?

Ik word opstandig de laatste tijd. Hoe meer ik lees, hoor en zie over het coronavirus en de maatregelen, hoe meer ik een weerstand voel.
Ik vind het belachelijke vormen aannemen en het gaat voor mijn gevoel echt te ver allemaal. Ik verbaas me er bovendien over hoe makkelijk mensen zich alles laten zeggen en sterker nog; zich alles laten ontnemen. Als een stel makke schapen volgen we klakkeloos wat ons opgedragen wordt en niemand lijkt nog zelf na te denken, zijn of haar gezonde verstand te gebruiken. Hoe voelt dit nou werkelijk en wat zegt je gevoel over dit alles?

Niemand weet precies wat er aan de hand is, althans, daar ga ik nog vanuit. Maar ben ik nou de enige die denkt: ‘Ben ik nou gek of wordt de hele wereld gek??!’ In welke poppenkast zijn we met z’n allen beland? Het “nieuwe normaal”, de “1,5 meter maatschappij”….waar zijn we mee bezig? Vele malen besmettelijker dan het hele virus is de angst die verspreid wordt. Ik merk ook om me heen dat er twee soorten groepen mensen ontstaan; zij die bang zijn en zij die niet in de angst gaan. Ik ben sowieso niet snel bang en behoor dus tot die laatste groep. Het enige wat me enigszins beangstigt, is het feit dat men blijkbaar zo makkelijk beïnvloedbaar is. Voor de rest laat ik me niet meesleuren in deze paniek-pandemie. Afgezien van het feit dat ik mijn ouders of andere ouderen niet in gevaar zal brengen als ik me niet lekker voel, ga ik gewoon mijn gangetje. Dat het een stuk rustiger is in het verkeer en ook in de lucht vind ik een heel positieve ontwikkeling waarvan ik hoop dat deze zo zal blijven in de toekomst. Maar de extreme maatregelen vind ik te zot voor woorden.

Korte tijd hebben wij mijn vader, die wat dementerend is, weinig bezocht. Maar dit bleek zorgwekkender dan het besmettingsgevaar want hij werd somber en verwarder. Onderling hebben we toen besloten dat we hem gewoon om beurten bezoeken, tenzij iemand van ons zich verkouden of grieperig voelt.
Een dikke maand geleden meldde ik mij aan als vrijwilligster bij een (Brabants) ziekenhuis maar blijkbaar was er niemand nodig en viel het reuze mee. Persoonlijk ken ik in mijn verre omgeving niemand die vanwege het coronavirus op de IC terecht is gekomen, laat staan aan de gevolgen ervan is overleden. Ik informeer ook geregeld bij anderen en hoor dan steeds hetzelfde; men kent hooguit een enkeling die al ziek was.
Ik ben heel benieuwd waar dit heen gaat maar laten we alsjeblieft vooral uit de angst blijven met z’n allen!