‘Zie je nou wel’

"Waarom ze Stefano Keizers niet als presentator nemen voor het songfestival volgend jaar”, appte ik naar mijn zus. "Dat zou toch hilarisch zijn!." Ik had net de wetenschapsquiz gezien waar Stefano het fenomeen ballenknijper in beeld bracht door een elastiek iets te hard om een mandarijn te knopen. Het sap droop viezig mijn huiskamer in en ik werd een beetje onpasselijk..

Stefano had zijn haar voor deze aflevering geboetseerd in twee paardenstaarten en droeg een vreemd uniformjasje terwijl hij onbevangen geforceerd zijn vragen afvuurde op twee BN’ers die hem meewarig aankeken. “Het zou een internationale gimmick worden”, voorspelde ik mijn zus. Ik stelde me voor hoe de kunstenaar na zijn optreden als gast verscheen bij Ellen DeGeneres en Oprah. En hoe buitenlandse wenkbrauwen omhoog gingen en monden openvielen van zijn buitengewone hersenkronkels. We zouden Nederland eens echt internationaal op de kaart zetten.

Mijn zus vond het wel wat maar heeft eigenlijk meer met Martien. Elke maandag mag niemand haar storen als ze chateau Meiland kijkt. “Schitterende man toch”, vindt ze. “Nou moet je luisteren (dan houdt hij zijn hoofd scheef). Ooh wat goed. Maxieeeeem. En zie je nou wel?” Ze strekte haar armen truttig naar voren, toen ik haar de volgende dag sprak.
Zelf trok ik Martien wat minder, maar ik wilde mijn zus die zichzelf verloor in een hysterische Martien imitatie natuurlijk niet beledigen. En toen viel het kwartje.

Een duo presentatie: zou dat niet geweldig zijn!. Martien en Stefano. Nederland zou zo’n origineel risico moeten durven nemen. Komen ze in alle internationale talkshows. Ze zijn ongekend. Ik zag het helemaal zitten.

Ik vond het mooi dat mijn spontane plan steeds serieuzere vormen begon aan te nemen. “Welk land heeft een Martien of Stefano, ze zijn ons nieuwe exportmiddel", beaamde ik. Mijn fantasie begon verder op hol te slaan. Ik zag de twee markante personen na hun zege als presentatieduo van het Eurovisie Songfestival als duo verdergaan en Trump interviewen. “It’s a shame, a scandal. You’re all fake in the Netherlands”, zou hij waarschijnlijk zeggen als Stefano hem een pikante uitspraak zou ontlokken. En als Martien een politiek gevoelig onderwerp zou aansnijden waarbij hij de president wat flirterig aanraakte. Waarschijnlijk zou meneer Meiland zich hierna omdraaien met zijn hoofd scheef en ‘zie je nou wel!’, seinen naar Stefano die het allemaal als een groot artistiek experiment zou zien. En Trump had het dan maar te accepteren…