Waar zijn de steunmaatregelen voor studenten?

Dinsdag 17 maart. Samen met mijn huisgenoten zit ik op de bank. Met z’n allen kijken we naar de toespraak van de ministers Eric Wiebes (Economische Zaken en Klimaat), Wouter Koolmees (Sociale Zaken) en Wopke Hoekstra (Financiën). Het moment waar we op hadden gewacht. Tijdens de speech kondigen de ministers steunmaatregelen aan voor zowel werkgevers als ZZP’ers. Voor hen die vanwege de coronacrisis zonder werk komen te zitten en daardoor nauwelijks tot geen inkomsten krijgen. Aanvullende uitkering voor levensonderhoud, tegemoetkoming in de loonkosten, uitstel van belastingen en nog een aantal regelingen. Met serieuze doordringende stemmen bespreken de drie mannen stap voor stap alle punten. Fijn dat dit wordt opgelost. Maar het voelt alsof er nog iets ontbreekt. Waar zijn de financiële steunmaatregelen voor studenten?

Na afloop verandert de woonkamer in een groot kippenhok. Zes kakelende meiden door elkaar. Stuk voor stuk bezorgt om wat er komen gaat.
‘Ik hoop dat ik mijn baan kan houden’, roept er een.
‘En wat als ik wel ontslagen word? Dan moet ik wel van ome Duo lenen. Anders red ik het nooit’, zegt een ander bezorgt.
‘Ja ik ook. Huur, studie, boodschappen. En alles mogen we weer terugbetalen na onze studie.’
De zorgen vliegen om de oren. Op dat moment voel ik een trilling over mijn billen. Het is mijn telefoon in mijn kontzak. Een berichtje? Van wie kan dat zijn? Ik werp een blik op het scherm. Het is m’n baas. Het moet wel belangrijk zijn, want hij appt met niet zomaar. Snel open ik mijn Whatsapp.
‘Sorry Ike, de verkoop is grotendeels stilgevallen en daarmee werk voor jou.’
Verbijsterd staar ik naar het bericht. Ik ben zojuist ontslagen…

Niet alleen ondernemers, ZZP’ers en werkenden hebben met de coronacrisis te maken, maar ook studenten zoals ik. Naast mijn studie heb ik een bijbaan als verkoopmedewerker met een nul urencontract. Door de crisis bezoeken steeds minder klanten de winkel. De werkzaamheden nemen af en er komt onvoldoende geld in het laatje. Genoeg redenen voor mijn baas om mij niet meer in te roosteren. Ik kan het hem niet kwalijk nemen in deze tijd. Het vaste personeel gaat voor. Maar ook ik moet vaste lasten betalen. Geld van mijn ouders lenen gaat niet lukken. Ook zij proberen te bezuinigen om de aankomende maanden door te komen. Voor mij zit er niks anders op dan een fiks bedrag lenen van DUO. Of zal de overheid nog terugkomen op de financiële steunmaatregelen voor studenten?