Tegenlicht in zicht

Durven we tegen het licht in te kijken? Een vraag die ik mijzelf stelde na het zien van de aflevering ‘Vergezichten’ in Tegenlicht. Hierin werd ge-glazen-bolwerkt wat de mogelijke impact is van deze crisis in de toekomst. Een toekomst die niet eerder zo onzeker voelde.

Tegen het licht inkijken, vraagt om durven en willen. Durf en wil je eigenlijk wel zien welk impact de crisis heeft en gaat hebben? Zijn we als mens in staat niet door het licht verblind te raken? Met andere woorden: als er zoveel angstscenario’s worden geschetst, kunnen we ook dan nog onszelf blijven? Het antwoord op deze vraag is waarschijnlijk nu net zo onzeker als de toekomst. Pas hierna wordt werkelijk zichtbaar waar we ons in deze quarantaine bewust van zijn geworden. Deze fase vraagt om tegen het licht in te kijken en de realiteit niet uit het oog te verliezen. Maar de tijd vraagt ook om het licht in de schaduw te waarderen, namelijk dat we er met zijn allen het beste van maken en solidair zijn.

Eén ding is wel zeker: na de crisis staan wij allemaal voor een nog grotere humanitaire uitdaging. Hoe zorgen we namelijk dat we niet vervallen in het oude systeem? Optimistischer: hoe kunnen we een systeem ontwikkelen vanuit dit ‘nieuwe’ bewustzijn? Bewegen naar een nieuw, nog onbekend, systeem is pijnlijk én uitdagend. Pijnlijk omdat het betekent dat er afscheid moet worden genomen van dat wat was. Uitdagend omdat het ruimte biedt voor nieuwe initiatieven.

Die beweging tussen die schaduw voelen en het licht zien, maakt dat we pendelen tussen onzekerheid en zekerheid. Het vraagt van ons dan nu ook veel om de balans tussen deze twee polariteiten te vinden. Juist het doorleven van deze twee extremen, leert ons ervaren wat belangrijk voor ons is. Ga maar na: wanneer de dood dichterbij komt, krijgt het leven meer betekenis of wanneer vliegen wordt verboden, koester je des te meer de reizen die je voorheen maakte.

Noem mij een zweverig persoon die weer begint over ‘balans’ en woorden als acceptatie en loslaten. Toch ben ik overtuigd dat dit codewoorden zijn naar een groter bewustzijn. We hebben namelijk te accepteren dat het verleden niet meer terugkomt. Het is vooral nu de kunst om dat bewustzijn nog meer in het licht te zetten. Hoeveel belang we bijvoorbeeld hebben bij goed gezag, onderwijs en zorg.

Mijn advies: durf te pendelen tussen de schaduw en het licht. Voel waar jouw lichtpuntjes zitten. Des te meer we hier met aandacht naar kijken, des te meer fundament bouwen we voor de toekomst.