Quarantaine in Guanarteme

Het was dinsdagochtend op dag x van de lockdown in Las Palmas, de hoofdstad van de Canarische Weilanden. Ik ging koffie en een broodje halen bij de op de enige plek waar dit eerste nog mogelijk was. Guanarteme is de wijk die je kunt zien als het wonen “binnen de ring” van de stad. Hier bevinden zich de mensen met iets meer geld en de wijk is gesitueerd naast de langgerekte citybeach boulevard.

Het was 10:00 uur in de ochtend, normaal loop ik altijd iets gebogen maar hier niet, de stoepen ruiken namelijk veel naar pis van de vele honden die uitgelaten worden. Advies is: neus in de lucht en gedecideerd op je doel aflopen, zodat het leger of de politie je niet gaat aanspreken. “Congratulations, you are my first client”, zei de Finse bakker. De toeristen zijn de stad uit, wat resteerde zijn Spanjaarden en de langdurig verblijvende digital nomads. “Maybe the local Spanish people are out of money”, zei ik.
Ik ging weer de straat op. Het woord voor hond is perro, niet te verwarren met perra, wat bitch betekent. De rest van de dag hield ik me bezig met wat werk, een workout, Spaanse lessen en wat telefoongesprekken om de isolatie te verzachten.

Verder was ik door verveling verslaafd geraakt aan de RTL serie hardcore pawn, waar mensen uit Detroit hun goud verpanden of ze verkopen wat ze over hebben om de maand door te komen. Op gezette tijden is er ruzie tussen het personeel en de “klanten”, de bewaker werkt dan met geweld de klanten naar buiten toe. Nu er 17 miljoen nieuwe werklozen bijkwamen de laatste weken hield ik mijn hart vast, de kans op riots lijkt me groter dan ooit in de USA, zij zouden niet als deze Spaanse eilanders hier braaf in armoede gaan leven.

Ik begon aan de fles wijn op mijn terras aan zee, daarnaast had ik 5G besteld via JustEat, ik was in de veronderstelling dat het GHB was, aangezien het als gevaarlijk werd gezien. De GHB met de wijn was een giftige combinatie, doordat het zoveel beter ging met het milieu was de lucht zo schoon geworden dat ik vanuit het terras in Las Palmas alle 7 wereldwonderen kon zien.
Ik zag ze allemaal: De Chichen Itza in Mexico, Petra in Jordanië, het Colesseo in Rome, De KFC in Barbados, De Stars en Bucks in Bethlehem en de Febo in Haarlem Schalkwijk. Ik probeerde me de 7e voor de geest te halen, tot ik een appje kreeg. “don’t forget to do your homework for spanish, bitch! Jajaja, your teacher.”. Ik stuurde “Vale Perra” en ging weer offline. De lockdown had mij ook wat gebracht: Ik sprak vloeibaar Spaans.