Moeder Corona

De Nederlander wordt onrustig. Moeten we nu alles zelf beslissen? Kan Mark Rutte of IKEA dat niet voor ons doen? Rutte wel, die toont zich een bekwaam leider sinds de uitbraak, met zijn salomonsoordelen ten koste van kappers en cafébazen. IKEA niet, dat wil zich wentelen in een ballenbad van kortetermijnomzet. OK, er moet worden verdiend, maar niet ten koste van alles. En waren we nu echt zo arm voor die paar maanden lockdown?

Geestelijk zeker niet, de nieuwsarme kranten daargelaten. Waar was al die bombarie in de media toch voor nodig, pre-corona? Anno nu gaan zelfs de sportpagina’s in mijn dagblad alleen nog over de crisis, en mutst Aaf Brandt Corstius vrolijk verder over boodschappen doen. Deed ze toch al. Viggo Waas zegt op de radio dat hij twijfelt aan zijn talent. Wisten wij ook al. Naar geen van beiden zal ooit een straatnaam worden vernoemd.

Ondertussen is het stil op straat. Bloesems bloeien in de voortuintjes van onze naoorlogse rijwoningen, alsof alles hetzelfde is gebleven. Hier en daar een vrijmarktuitstalling, bij ons in de buurt, op Koningsdag. Niemand te zien, alleen de bezorgservice. De bejaarde buurvrouw is niet thuis, fietsen waarschijnlijk. Albert Heijn weet zich geen raad met de doos boodschappen. Nederland in slaapstand; Moeder Corona wikt en beschikt.