Jort Kelder en de tachtigers
Jort Kelder vraagt zich af of je tachtigjarigen die overgewicht hebben en roken, of dat hebben gedaan, nog wel moet behandelen. Na behandeling leven ze toch nog maar een jaar of twee. (Hij zegt dus van niet.) Wat voor schade doen ze de economie wel niet aan…
Als Jort door de P.C. Hooftstraat loopt met zijn op maat gemaakte peperdure Engelse kakschoenen onder zijn broek met hoogwater, zal hij zich niet realiseren dat misschien wel een nu dikke tachtiger de weg voor hem op maat heeft geplaveid met een shaggie in zijn mond.
Jort zit vrijwillig in quarantaine in zijn huis op het voor hem veel te mooie eiland Terschelling. Als hij pootje gaat baden hoeft hij zijn broek niet op te trekken. Maar stel dat je tachtig of ouder wordt, Jort, een beetje nog meer de weg kwijtraakt, en gaat wadlopen terwijl het hoogwater wordt? Moeten ze je dan aan je bretels uit het zand trekken, of zeg je: ‘Laat maar, ik heb toch nog maar een paar jaar te leven?’ – als je dat überhaupt nog kan zeggen. Of laat je je dan toch behandelen door een arts, die nu nog student is en met groepjes ondanks de waarschuwingen het trottoir in beslag neemt en zich een slag in de rondte zuipt? Misschien wel in een coma. Met de kans dat ze anderen besmetten. Nee, dat kost de maatschappij geen geld en is niet schadelijk voor de door jou zo gekoesterde economie.
Wie weet staat die ‘student’ jou met trillende handen te opereren. Maar wat zou het, je hebt toch nog maar een paar jaar te leven.
Als je met de boot van Harlingen naar West-Terschelling vaart, is het eerste wat je ziet de vuurtoren, de Brandaris. Een prachtig gezicht dat nog mooier wordt als daar een pedant mannetje aan zijn bretels aan opgehangen is. Nee, alleen als waarschuwing. Als hij eroverheen is gekomen dat zijn ex-vriendinnetje Georgina Verbaan van seksuele voorkeur is veranderd en hem (uiteraard) nooit meer terug wil, zullen we hem loslaten en hem op de eerste boot richting vaste land zetten. Vriendje Mark Rutte haalt hem wel op.
Terschelling is veel te mooi voor een man die niet weet hoe het ‘heurt’.