In cha Allah ga je weg

Het is avond en de lucht is blauw. Ik loop naar het park en daar zie ik mensen wandelen met hun hond, kinderen skeeleren en ik zie een groepje jongeren zitten in een kring. Een kring van jongens en meisjes. Uit een luidspreker hoor ik het liedje: "Habiba habiba waarom stress je me a zina a zina".

Ik moet denken aan hoe Boef in die videoclip van dat desbetreffende liedje rent in zijn boxershort. Ik begin ook met rennen, maar gelukkig heb ik mijn sportkleding aan.

Het is een mooie avond. Een avond zoals vroeger. Ik hou gepaste afstand, maar verder is alles nog bij het oude, geen vuiltje aan de lucht. Ik snuif de lentelucht in en hoor de vogeltjes fluiten.

Na 10 rondjes hou ik het voor gezien. Ik zie de jongens en meisjes nog steeds chillen op het gras. Luidsprekers nog steeds hard aan. Alleen boef is er vandoor gegaan.

Nu hoor ik Ali B: "Ik ben je zat geloof me nou ik heb het echt gehad". Ik geniet van de avond en het park, maar toch moet ik weer aan Corona denken, want ik heb het echt gehad.

Ik wil dat alles weer normaal wordt. Net als vroeger. Ik wil dit allemaal achter mij laten. Ik wil dat Corona net als Boef in de videoclip de benen neemt.

Terwijl ik terugloop naar huis, zeg ik een schietgebedje: “In cha Allah ga je weg”
Het wordt al donker, nu snel naar huis.