Hermelijnen Mantelzorg

Cale columns 22 apr 2020

Dat vraag ik u af. Of het opvallend is dat vóór de toestand (jeweettoch) de marketeers wervende reclames doorregen met ‘wij ontzorgen u’ en nu, in en na de toestand, Markrutteer juist blijft hameren op ‘zorgen’? Is het niet zo dat de collectieve discussie onafgebroken gaat om zorgen voor dierbaren en zieken en dat daar alle preventiemaatregelen voor zijn bedoeld?

Nederlanders hebben een zorginstelling. Niet dat we er allemaal een in bezit hebben. Of er in zijn opgenomen, maar de collectieve instelling waar op wordt gehamerd is ‘zorg’. Iedereen is maar bezorgd. Jumbo bezorgt. Albert Heijn bezorgt zelfs tot in de keuken. Deliveroo is niet alleen op kantoor maar ook thuisbezorgd. De koning spreekt zijn zorg uit, alleen is dat weinig meer dan de mantelzorg voor zijn hermelijnen koningscape. En ook de koningin is een zorgzaam tiepje, maar dat was te verwachten want het is er eentje van Zorreguieta.

Echter, je vraagt je af wat het crisisteam bedoelt met de beargumentering van regels, omwille van de ouderen. Want de zorg zorgt niet voor hun ouderen, maar voor andermans ouderen. En die groep die in de herfst of zelfs vroeg ingevallen winter van hun leven zitten, zijn verstoken van de aandacht die ze het liefst en meest willen. Natuurlijk is het goed om regels te stellen zodat de druk op de zorg verkleint. Want wie verzorgt de verzorger als de verzorgers over de kling zijn gejaagd?

Maar als je bij het maken van beleid je laat leiden door deskundigen, wetenschappers en profs, dan kun je de uitvoering toch ook laten leiden door profs? Zou het gros van de verzorgers niet prima een inschatting kunnen maken of de regel in individuele gevallen anders geïnterpreteerd moet worden? En dan niet de zorgmanagers, die nog vaak alleen zorgen voor zichzelf. En een hoop irritatie en frustratie. Maar de wapperende handen zelf.

Je zal je laatste uren vechtend in je eentje door moeten brengen omdat het valt op een ongelukkig tijdsgewricht. Niet omdat het niet kan, maar omdat het niet mag. Dus dan kun je toch op basis van professionele inschatting het protocol aanpassen? Van geval tot geval. Maatwerk dus. Beter voor patiënt, diens geliefden en de verzorgers. Wat als je de zorg nou deels kunt verlichten door de zorg, aandacht en emotionele aanslag die ze voor de kiezen krijgt te delen met geliefden in de laatste dagen? Dan zorg je ervoor dat de regels aan kracht winnen omdat ze worden bevestigt door de uitzonderingen en zorg voor het ontzorgen van het zorgen. Wat een toestand.