Hartekreet van een 87-jarige

Beste Corona,

Wat een leuke naam heb jij, ik wou dat ik die voor jou bedacht had. Maar achter deze naam zit het venijn. Je bent niet alleen onvriendelijk, maar zelfs honderdduizenden doden. Wat is dat nu op een bevolking van enkele miljarden mensen?
Maar misschien ben je net als wij mensen geboren buiten je wil om en kun je er ook niks aan doen.
In elk geval heb je deze verrottende wereld angst aangejaagd of tenminste aan het denken gezet over deze decadente wereld.

Eind vorige eeuw heb ik reeds aan voelen komen dat er deze eenentwintigste eeuw iets zou staan te gebeuren.
Misschien ben jij dat nu wel.

Miljoenen of misschien wel miljarden mensen leven nu in angst voor hun toekomst. Een toekomst vol haat en geweld of een toekomst met respect en liefde voor elkaar. Laten we het laatste hopen.
Je hebt in ieder geval de mensen de schellen van hun ogen genomen en hun de hel op aarde laten zien.
Als je straks bent uitgeraasd, komt er misschien een nieuwe betere wereld, waarin iedereen vol respect en liefde wordt aangezien.
Dan heb je toch nog iets goed gedaan.

Maar nu wil ik je niet meer zien of horen.

Rein de Graaff (87 jaar)

Deze tekst is geschreven door een 87-jarige man die aan dementie lijdt en deze periode doormaakt in de afzondering van het verpleeghuis waar hij sinds negen maanden woont.