Een brief voor Corona

Lieve Corona,

Een schop onder m’n kont,
dat is wat ik ervan vond!

Nou, die heb je me gegeven
misschien wel een stuk of zeven!

Laat dat nou net zijn wat ik nodig had
om van de bank af te komen met me luie gat…

Eindelijk iemand die durft eerlijk te zijn
zowel naar mij als jezelf, ook al doet het soms pijn

Maar dankjewel, ik zie het als een zegen
het helpt goed bij het vergeven.

Van onze fouten kunnen we leren
het verleden daarin tegen, kunnen we niet keren.

De kunst is om het los te laten
en leren omgaan met de gaten.

Dat brengt veel gedachten, emotie en gevoel met zich mee
laat het komen, net als grote golven in de zee.

Net als de wind, die neemt je zorgen
naar verre plekken veilig (op)geborgen.

Wat er gaat komen, weten we niet
het is maar net hoe je het ziet…

Vanaf nu af aan, weer van voor af aan
met een lach en een traan, gaan met die banaan!

Liefs XxX

Anouk