Als zelfs sprookjes zwijgen

Persalarm, in maart! Het bericht van het ANP gaat vergezeld van een schril geluidje op de telefoon van 2000 journalisten. Er is écht iets aan de hand. De Efteling gaat op slot en dat is nooit vertoond. Verbazing slaat snel om in acceptatie. Want het hele land is in de tussentijd omgetoverd tot een macabere en verlaten filmset.

Er valt wat uit te leggen als jouw dochter de dagen heeft afgekruist in de opmaat naar een bezoek aan het magische park van haar dromen. Voor haar hield de kalender op, die eerste zaterdag van de lente. En intussen overheerst dat gevoel bij ons allemaal. Omdat van hogerhand zowat alles is platgegooid, zelfs de school. Dan valt ook voor haar het kwartje.

Hoe een virus vanuit de rand van de Italiaanse laars op kousenvoeten ons land binnen kwam en met zevenmijlslaarzen alles verovert. En wat dat betekent voor het gedrag van mensen met een wisselwerking van saamhorigheid, creativiteit en hufterigheid. We loeren schuw om ons heen, alsof de werkelijkheid acuut is opgehouden te bestaan. Het leven is veranderd in een fata morgana.
Het zijn bizarre tijden waarin zelfs de wereld van de wonderen een stiltegebied is geworden. In het sprookjesland waar de tekeningen van Anton Pieck tot leven zijn gekomen en de tand des tijds glansrijk hebben doorstaan. Het is nu bevroren als een klassiek winterlandschap waar diezelfde Pieck ook patent op heeft. De magie is verbroken.

Als sprookjes zwijgen dan zijn we even niet meer het kind, dat hoopt dat het goede altijd overwint. Toch is de oplossing volgens onze dochter simpel. Die ligt in de Efteling, in handen van Joris die de draak versloeg. Dus gooi de poorten meer weer open.
Maar in de strijd van Joris zat wel een boodschap. Het bedreigde volk moest een belofte doen, anders zou de draak de kop weer opsteken.

We zien nu op TV de moderne versie van Joris. Hij heet Diederik, chef grote werkplaats van de Intensive Care. Onze nationale hoop in bange dagen. Omdat we hopen dat de wonderen de wereld nog niet uit zijn en er een formule wordt gevonden om het monster te verslaan. Hij gelooft echter niet in sprookjes, want het volk heeft volgens hem ook hier de sleutel zelf in handen.

Diederik moet een standbeeld krijgen, met een mondkapje, als onze wondere wereld weer opstart. Met een vrije ruimte om hem heen van anderhalve vierkante meter. Opdat we nooit zullen vergeten wat er nu met ons gebeurt en wat er daarna hopelijk verandert.
Dan leven we (misschien) nog lang en gelukkig.