Vulkoeken voor Internationale Vrouwendag!

Toen ik gisteren de supermarkt inliep, kreeg ik mijn zwaarste paniekaanval ooit. Ik wilde ter ere van Internationale Vrouwendag een zakje gevulde koeken kopen voor mijn vriendin. Romantiek zit in kleine dingen. Van de mandjes en winkelkarretjes naar de groente- en fruitafdeling was het slechts drie meter, maar overal zag ik ineens het virus dat zich voornamelijk op Twitter nog het meeste had verspreid: Corona. Overal zag ik vingerafdrukken op appels, winkelmandjes, mango’s, het pinapparaat, stokbrood, etc. Ook zag ik nog veel mensen die elkaar nog steeds groetten met een handdruk of vriendschappelijke kus. En vooral als je erop gaat letten, zitten mensen vaker aan het gezicht dan de Bookmakers ooit voorspelden.

Bij de Brood- en Banketafdeling aangekomen zag ik nog maar één zakje vulkoeken liggen. Blinde paniek! Zelf duwde ik snel mijn vinger in een vulkoek om de versheid te controleren. Je kunt natuurlijk niet op Internationale Vrouwendag met oude gevulde koeken thuiskomen. Ik besloot mijn paniekaanval te bezweren door het laatste zakje mee te nemen uit de supermarkt. De plek vol potentieel reële dreigingen.

Eenmaal thuisgekomen kreeg ik opmerkelijk nieuws. Een collega van mijn vriendin heeft een buurvrouw waarvan de postbode een nicht heeft die altijd glutenvrij krentenbrood besteld bij een bakkerij die altijd speciaal gist besteld uit Noord- Italië. Tenminste, dat had iemand op Facebook gezet met: ‘Urgent’ als extra ondertitel.

Corona slaat willekeurig om zich heen zonder voorkeur voor geslacht, religie, politieke of seksuele voorkeur. Zonder vaccin, geen discussie over wel of niet inenten. Ook resulteert het virus niet in vooringenomen polarisatie die vooral op Social Media vaak resulteert in verbale afslachtingen en vernederingen.

‘We weten het even niet zo goed’ of ‘we weten het even wat minder goed’, lijkt een nieuwe ondertoon te zijn op Social Media en dat is meer dan verfrissend. Al zal ik straks als ik terug ben van mijn rondje hardlopen (de gevulde koeken moeten er toch vanaf), vast de eerste reaguurders over elkaar heen zien duikelen, en ervan genieten dat ze mij liefkozend als ‘Nietsnut’ of ‘Flapdrol’ bestempelen.

‘Oh, is het vandaag vrouwendag?’, zei mijn vrouwelijke wereld tegen mij na het presenteren van een heerlijk gevulde koek, ‘Lekker!’

In goed overleg heb ik zelf drie van de vier gevulde koeken opgegeten. Het thema van 2020 was namelijk: vrijheid!