Vrijheid: kneuterig en bedeesd

We vieren vrijheid maar zijn kneuterig en bedeesd, de perceptie van vrijheid is namelijk gebonden aan het startpunt van ongeoorloofd. Een onbeduidend geluid wordt snel geïdentificeerd als een aanval op onze bestaanszekerheid, een geluid dat raast en onthutst. Met enige resistentie wordt de ‘‘aanval’’ geopend door toetsenbordtijgers uit elke hoek van de samenleving. Gewapend met het multitaskende gevoel van afschuw en begeerte start het gevecht met de chronische verschijning van alteratie.
De vrees om noodgedwongen te moeten aanpassen aan een andere sterke cultuur en de bijhorende normen en waarden teistert sinds kort ook de witte Nederlander. De hedendaagse fluïde samenleving is waarschijnlijk vergeten braaf te hospiteren bij de beschermheren van de bestaande (sociaal-culturele) instituties. Damnit! Een gemiste kans voor een cordon sanitaire.
Waar wij het als niet meer dan vanzelfsprekend vinden om regelmatig bezig te zijn met updates in materiele goederen, zoals telefoons en garderobes etc. verstijven wij van de schrik als er kleine progressieve acties die botsten met de status quo. Het gevoel van onmacht wordt echter pas problematisch op het moment dat de aanval wordt geopend op de sociale relaties in de samenleving. Samenleving, dat ontastbare ding waarin Richard en Rachid beide aanstalten maken om het laatste flesje desinfecterende handgel bij de Action te bemachtigen. Maar geen zorgen voor de echte fanatiekelingen die verandering niet kunnen omarmen staat het eerste hulp koffertje klaar, toegerust met een reality check. We starten met geruststellende woorden; er is geen causaal verband tussen uw identiteit en de aanwezigheid van mensen met een andere etnische oorsprong of opinie. Sterker nog de aanwezigheid van verschillende is geen subversieve samenzwering. Het is pure globalisering net zoals die spijkerbroek om uw kont of dat prachtige Made in China scherm voor u. Ook zo is er geen causaal verband tussen de beperking van vrijheid en de 220 gram polyester om mijn hoofd. Toch voel ik mij ook wel een beetje gevleid door de waarde die de boze witte man/vrouw hecht aan mijn hoofddoek. De sjaal die met veel zorgvuldigheid is uitgekozen en gedrapeerd wordt vol fierheid. Dat YOU DO YOU momentje in de ochtend, die dagelijkse expressie van een spirituele arousal. Mijn tamelijk betuttelende boodschap als afschuw nog heerst: Voor uw perceptie van vrijheid is het tijd om met emiraat te gaan.