Petje af voor overbrugging van de generatiekloof

Nederland is in de ban van de maatregelen om de verdere verspreiding van Corona tegen te gaan. Ook ik maak mij zorgen om mijn 80 jarige vader. Hoe lang zijn we bereid de economie stil te leggen ter bescherming van de kwetsbaren? Hoe solidair zijn we als het binnenkort echt pijn gaat doen in de portemonnee van de jonge gezinnen? Want laten we eerlijk zijn: ook een kwieke 80 jarige man is zo ongeveer een buitenaards wezen voor een 16 jarige jongen met skateboard en computer games.

Mijn neefje werd vorige week 16 en mijn vader kwam op zijn verjaardag. Zeg jarige, zegt mijn vader, hoeveel schelen wij nu eigenlijk in leeftijd? Reken dat maar eens uit. Na wat gepuzzel concludeert mijn neefje: 64 jaar. Da’s wel veel, hè? Maar kijk, zegt mijn vader, en hij tovert een foto te voorschijn uit zijn binnenzak: hier schelen we maar vier jaar. Nu is ons verschil ineens een stuk kleiner, hè. Mijn neefje kijkt naar een foto van een jonge gast met een marinepet op; zo eentje met een koperen ankertje.

Kun je mijn tas even aangeven? En daar komen twee petten uit te voorschijn. Eén van deze twee draag ik op deze foto, welke het is zullen we nooit weten, maar jij mag kiezen. Mijn vader keert de petten om. Een van de twee heeft nog zijn label. Daarop prijkt de naam van de fabriek, het maakjaar en: 103325 het militaire dienstnummer dat mijn vader uit zijn hoofd kent, omdat hij het ooit in al zijn spullen moest naaien. Natuurlijk weet mijn neefje het meteen: de pet met opa’s nummer gaat meteen op zijn hoofd. Even de wijdte goed afstellen en voorlopig niet meer af doen, want dit is niet zomaar een pet, dit is een echte!

Zo zie je maar: voor het overbruggen van de generatieverschillen, moet je er soms gewoon met de pet naar gooien!