Geldstromen

Er wordt door de overheid weer eens flink gesneden in de cultuursector, en dat is ernstig. Als zelfs de professionals het al moeilijk hebben, hoe moet het dan wel niet gesteld zijn met de miljoenen performers en kunstenaars die ónder dat circuit bungelen? Hoe vaak komt het niet voor dat je als muzikant of schrijver wordt gevraagd om voor niets te komen optreden? Of dat je gage afhangt van het aantal betalende bezoekers? Er wordt een beroep gedaan op je goedhartigheid en je zegt toch ‘ja’, want je kunt ook niet zonder; zonder je te laten horen, je werk te ‘delen’.

En eerlijk is eerlijk, dat is ook een vorm van rijkdom. Enthousiast applaus, optreden geslaagd – je geeft een toegift, en nog eentje! Dat is hét moment om een beroep te doen op de goedhartigheid van het publiek. Mensen, ik sta hier voor niets. U vond het mooi, dus schroom niet om een bijdrage te leveren in de vorm van harde euro’s! Geeft u vooral gul, zodat ik misschien nog eens een plaat voor u kan maken! Crowdfunding heet dat. Helemaal niet leuk, want het voelt als bedelen. Maar waar hebben we het over? In dit welvarende, veilige Nederland, waar we overal een vergoeding of subsidie voor menen te moeten ontvangen?

Ik zie beelden van mensen die hun land ontvluchten en vervolgens verdrinken, of het ‘geluk’ hebben ergens aan land te komen en ‘s nachts met hun gezinnetje in een tent liggen te rillen van de kou, de toekomst onzeker. Wij hebben alles, zij niets. Dat valt op geen enkele manier te vergelijken met de urgentie van het voorgaande.

Ooit werkte ik een half jaar met straatkinderen in Namibië. Wezen. Lijmsnuivers. Kinderen die overal om moesten vechten. Prompt stuurde ik sollicitatiebrieven naar een aantal hulporganisaties en ambassades, omdat ik zoden aan de dijk wilde zetten; geen speelgoed en pap uitdelen maar geldstromen genereren, een groter verschil maken. Maar eenmaal terug in Nederland kwam ik tot de conclusie: ik ben geen ontwikkelingswerker, want het leed grijpt me bij de keel en het laat me niet meer los, en nog minder ben ik een kantoortype. Hoezo organisaties en ambassades?

Ik ben muzikant. En schrijver. En voortaan zet ik met een hoop bombarie na ieder onderbetaald optreden dat ik geef, twéé donatiepotten neer: eentje voor mijzelf, en eentje voor Stichting Vluchteling. Laat die geldstromen nu maar op gang komen.