De verschrikkelijke Corona

Ze wilden haar niet zien en zeker niet de hand schudden. Wanneer mensen haar naam hoorden schrokken ze. Ze was dominant en onvriendelijk ze maakte iedereen ziek. Oude mensen gaf ze vaak de genadeklap en wanneer iemand toch met haar in aanraking was gekomen dan werd hij opgesloten. Je moest uit haar buurt blijven want anders kwam je geheid in de penarie.

Op een dag was er een durfal die dacht ik ben niet bang voor haar. Wat moet gebeuren zal gebeuren en hij geloofde in het lot. Twee weken later werd hij ziek, hoesten, proesten en hoge koorts. De mensen meden hem en uiteindelijk ging hij in quarantaine. Corona lachtte hem uit toen ze het hoorde. Ze was sterk en machtig en hield iedereen in haar greep.

Toen de eerste knopjes uitkwamen en het zonnetje weer vaker scheen, verdween ze met de noorderzon. Corona hield niet van warmte. Toen iedereen begreep dat ze was verdwenen konden ze weer opgelucht adem halen. Alles was weer bij het oude en mensen waren niet meer bang, Corona was weg.