Dates regelen vanaf de wc

Misschien wel de grootste verandering in het datinglandschap aller tijde: datingapps. Voor 2013 was het heel gebruikelijk om elk weekend in de kroeg opzoek te gaan naar aandacht van het andere geslacht. Het eindeloze ‘wat zeg je’ omdat de muziek hard stond, het vergeten te vragen van haar nummer door hoeveelheid alcohol of ‘gewoon’ keihard afgewezen worden waren vaste prik.

Tinder veranderde alles. Hoewel er op de komst van datingapps sceptisch gereageerd werd, zijn datingapps anno 2020 niet meer weg te denken. Zo hoef je niet eens meer naar de kroeg voor seksuele spanning. Terwijl je op kantoor op de wc zit zijn alle singles binnen een straal van maximaal 80 kilometer met een paar swipes binnen handbereik. Daarnaast zijn blauwtjes uit den boze. Als iemand je niet terug liket krijg je daar -uiteraard- geen melding van.

Maar zijn datingapps daadwerkelijk zo succesvol? Los van het vleeskeuringsargument zorgen datingapps voor fomo (fear of missing out). Met zoveel likes, matches en aandacht moet je jezelf constant afvragen of je wel de juiste keuze maakt. Is Alexander echt leuker dan Peter? Moet ik mezelf überhaupt wel binden terwijl al deze knappe singels mijn aandacht willen?

Het gevolg van dit overschot aan aanbod is dat het woord relatie steeds meer een negatieve lading krijgt. Iets dat niet bindend is of friends with benefit constructies worden steeds populairder. Friends with benefits is in mijn ogen niets anders dan ‘ik vind je leuk, maar ik ben bang dat er misschien een leuker iemand rondloopt’. Zo is het voeren van een gesprek over een mogelijke toekomst samen uit den boze, want de opties moeten wel openblijven. Fomo op zijn top, als je het mij vraagt. Datingapps houden dit beeld in stand.

Ondanks mijn oordeel doe ik hier zelf ook aan mee. Als Peter na een paar dates twee weken op vakantie is, wil ik toch even checken of Alexander geen betere match is. Een paar berichtjes later zit ik dan weer ongemakkelijke gesprekken te voeren over wat voor werk hij doet en hoe vaak hij zijn familie ziet.

Al met al zijn datingapps dan ook desastreus voor de echte connectie. Toch ligt dit niet aan de datingapp zelf. Het is de angst om de verkeerde keuze te maken en hierdoor de ware mis te lopen die ons dategeluk in de weg zit. Het paradoxale hieraan is dat als we allemaal gaan zitten wachten op de ware, we de hem allemaal massaal mislopen.