Corona: wat doen we ermee?

De hele wereld is in rep en roer.

Corona.

Als ik social media open, word ik overspoeld door berichten van bezorgde mensen. Muzikanten, die in paniek zijn omdat ze inkomen mislopen vanwege gecancelde optredens. Kleine ondernemers, die al dagenlang geen klanten in hun winkels hebben gehad.

Mijn Nieuwe Nichtjes, die afgelopen dinsdag zijn geboren, zijn alleen nog maar door hun vader bezocht. Ze liggen in het ziekenhuis, in Breda, en niemand mag erbij.

De gevangenis-games waar ik als actrice aan meewerk zijn de rest van de maand afgeblazen. Morgen beslis ik wat ik doe met de lessen en de Workshop Zang voor ‘Mensen die Wel Willen, maar Niet Durven’ die ik volgende week zou geven. Allemaal werkzaamheden waar ik me op had verheugd, en daarnaast ook de werkzaamheden die ervoor zorgen dat ik mijn huur kan betalen en mijn kat Kroepoek kan voorzien van haar o-zo-geliefde brokjes.

Over 9 maanden is het December en worden we weer met jaaroverzichten om de oren geslagen. Het kan niet anders dan dat, naast het liefdesleven van Bridget & André, ook Corona hier enorm aanwezig zal zijn.

Er zullen mensen zijn die dan met tranen in hun ogen denken aan de bruiloft die ze hebben moeten verplaatsen. Mensen die met een verbeten gezicht denken aan de studievertraging die ze hebben opgelopen vanwege tentamens die verschoven zijn. En ja, er zullen zelfs gevallen zijn van mensen die zullen denken aan diegenen die zij verloren zijn.

De vraag is. Wat doet de rest?

Ik hoop dat het grootste deel van de mensen terugdenkt aan Corona, alsof het een mogelijkheid was.

Dat jonge gezinnen elkaar stralend aankijken en terugdenken aan die weken waarin ze ineens zoveel tijd hadden om uitgebreid samen te ontbijten, omdat papa en mama thuis moesten werken.

Dat alle mensen die tegen een burn-out aan zaten, opgelucht glimlachen, omdat ze eindelijk wat meer tijd hadden om aan te pakken waar ze mee worstelden.

Ik hoop dat al die acteurs en muzikanten in mijn omgeving, me trots uitnodigen voor hun nieuwe voorstellingen, de voorstellingen die ze al jaren wilden schrijven, maar waar nooit tijd voor was.

Tijd is geld. En dus is geld ook tijd. Misschien neemt Corona geld van ons af, maar we krijgen er tijd voor terug. Tijd waar we in onze ‘hoe-gaat-het-met-jou-ja-goed-maar-druk-druk-druk-maatschappij’ volgens mij al jaren behoefte aan hebben.

Maak er gebruik van!

Liefs,
Anne