Clos

Al in de brugklas vertaalden we het Onze Vader in het Frans. Dat was gelukkig geen voorbode van een benepen curriculum. Integendeel: een openbaring zou spoedig volgen.
Ter verrijking van de Franse taal lazen we een eenakter van Jean-Paul Sartre en woonden de theateruitvoering bij.
In Huis clos (vertaald: Met gesloten deuren), Sartres beschrijving van de hel, treffen drie mensen met verschillende achtergronden elkaar in een kamer die ze niet kunnen verlaten.
Zijn existentialistische boodschap luidt: we hebben anderen nodig om te bestaan, zij maken ons bewust van de kwaliteit ervan.
Dezer dagen ervaar ik een déjà vu. Nondeju!