Welcome back Mr. Anderson

Dat vraag ik u af. Of je je wel eens hebt afgevraagd of een boom op een afgelegen plek, door storm Dennis geveld, ook een krakend geluid maakte? Of een minimalistisch boompje, door minimalistische Dennis Storm geveld op een afgelegen plek op Bali? Niemand kan het horen. En een geluid dat niet wordt waargenomen kun je toch geen geluid noemen? Vraag je je wel eens af of het lampje in de koelkast wel uitgaat als je de deur sluit? Je neemt aan van wel, want de deur drukt het knopje in, maar is het wel echt uit? Of brandt het zodra je er naar kijkt?
Als je ’s ochtends de weg op gaat, begint het verkeer dan te rijden? Of ging het al die tijd door en werd je je er bewust van omdat je er aan deelnam? Of deed de hele wereld toch de Mannequin Challenge, totdat jij je aandacht er op richtte?

Het doet nogal denken aan de kat in het experiment van Schröderling, die opgesloten werd in een radio-actieve kist. Na enkele dagen de kist te openen was er 50% kans dat hij dood was of het er levend van af had gebracht. Met het openen wekte je het beest dus min of meer wel of niet tot leven. Want je was je er toen pas van bewust dat hij leven-dig of -loos was; daarvoor maakte het geen verschil.
Is het dan zo dat als je bewust hier en nu bezig bent, dat de werkelijkheid dan pas werkelijk wordt? Dat je anders een programmaatje bent dat in het grote geheel zijn lussen draait en zich pas bewust wordt van zijn eigen bestaan en de wereld om zich heen door te stoppen met zijn eigen bestaan? Huh? Alsof je opeens de rode pil van The Matrix voorgeschoteld krijgt en uit je illusie ontwaakt.

Is het niet zo dat het Hier en Nu tegenwoordig voor de blauwe pil lijkt te hebben gekozen? Mainstream doorlopen, doorrammen binnen de gestelde lijntjes en, contradictioneel genoeg, massaal individualistisch zijn maar toch je eigen hier en nu vaak het hier en nu van een ander is? Zoals het filmen met je mobieltje van een live concert zodat je iemand anders kan laten zien wat hij/zij gemist heeft. En jij dus ook want je was wel Hier, maar even niet Nu. En was je zelf het medium met je kunstmatige medium, en niet jezelf.

Voelt die blue pill wel prima? Geen lust tot andere zaken, lekker comfortably numb, zoals Floyds Pink? Prima. Houden zo. Maar waarom niet de Red Pill kiezen, zonder te weten wat je precies te wachten staat, maar in de wetenschap dat je er beter uit gaat komen. ‘I show you how deep the rabbit hole goes’.

Probeer eens, pak het eens anders aan. Welcome back Mr. Anderson…