Waarom onze taal conservatief is

Gender neutrale toiletten, het woord “hen” om een non-binair persoon aan te duiden: we zijn duidelijk op weg naar een wereld die minder gefocust is op het binaire systeem van de genders. Toch is er nog een lange weg te gaan, want stereotyperende rollen van mannen en vrouwen worden gestaag vereeuwigd in de media. Helaas is dit niet het enige wat bijdraagt aan het binaire gender systeem; ook taal blijkt niet zo progressief te zijn als dat we misschien denken.

Klakkeloos worden uitspraken gebruikt die helemaal niet zo LGBTQ+ vriendelijk zijn, zoals “verman je” of “dat is zo gay” (waarbij gay een negatieve connotatie krijgt). En dan nog maar niet te spreken over het Engels: “grow some balls”, “don’t be a pussy” en “don’t be such a dramaqueen”. Al deze uitspraken suggereren dat mannen onbevreesd zijn, gegrond en zich nóóit aanstellen. Vrouwen daarentegen zijn watjes, overgevoelig en aanstellerig. Waarom bestaan er geen dramakings, en waarom kun je je niet ‘vervrouwen’ en nog steeds stoer zijn?

Waarom is onze wereld zo focust op onze genders en sekse? Waarom is het nog steeds onacceptabel voor mannen om make-up te dragen, en om als vrouw puur natuur en behaard door het leven te gaan? Deze praktijken worden nog altijd gelinkt aan conservatieve ideeën van mannelijkheid en vrouwelijkheid. Als millennial in 21ste eeuw vind ik dat dit allemaal wel wat minder kan, en dat men maar eens op hun eigen leven zou moeten focussen.

Hoe progressief we in ons denken proberen te zijn, hoe conservatief onze taal blijft. Dat is jammer, want dit houdt voortuitgang naar een inclusievere samenleving tegen. Wellicht wordt het eens tijd dat we wat nieuwe woorden gaan ontwikkelen die minder stereotyperend en cis-normatief zijn.