Paktaal
Dat vraag ik u af. Waarom pakkende taal van de pratende pakken geen vervolg krijgt in de taal op de verpakking. Marketeers zetten heldere en pakkende teksten in om je het gewenste product te laten pakken en dan houdt het op.
Onduidelijke en dubbelzinnige aanwijzingen, zoals ‘lip indrukken’, waarna het lipje naar binnen valt en zo het strooien belemmert. ‘Na opening koel bewaren’: hoe koel is dat? Flacons met 240 ml inhoud, terwijl menig recept een kwart of halve liter voorschrijft. Waarom? Zodat voor die laatste 10 ml een verdubbeling van aantal flacons wordt behaald? Wazige houdbaarheidstermijnen? Zodat de consument twijfelt, resten weggooit en eerder tot nieuwe aanschaf overgaat? Doen ze het erom, zit er een bewuste doelstelling achter? Meer afzet? Uitsluiten aansprakelijkheid (we hebben het toch vermeld: beperkt houdbaar!) bij onoordeelkundig gebruik?
Wat is erop tegen om op elke verpakking 1 duidelijk kader op gelijke positie te plaatsen met daarin ingrediënten, houdbaarheid, voedingswaarde etc, en je niet elk pak 5x ronddraait om je info te vinden? En dan zonder opsomming van ingrediënten die er niet inzitten: géén dierlijke vetten, kunstmatige geur- en kleurstoffen, géén gluten etc. Maar wat zit er wel in? Wie beseft er nou niet dat er in Tony’s slaafvrije chocola heus geen slaaf is verwerkt? Dat er in babyolie echt geen geblenderde baby zit? Hoe ver is de debilisering als je op de verpakking zet: ‘tenminste houdbaar tot: zie verpakking’…
Als autochtoon is het al onduidelijk, hoe moeilijk is het dan voor de nieuwe Nederlanders? Bij een willekeurige kassa strooit een man met, zoals dat heet, Noord-Afrikaans uiterlijk, de popcorn op de lopende band, omdat er ‘hier openen’ op staat. Een dame met Midden-Afrikaans voorkomen vraagt hoe klein het koelkastje moet zijn waar ze de geopende vlaflip in moet bewaren, want ‘na opening beperkt houdbaar’. Om de etnische profilering helemaal af te maken: een jongeman met Zuid-Afrikaans uiterlijk (dus blond en groene ogen…) vraagt of de vitaminepilletjes uit de Ritalinfabriek komen, want hij begrijpt niet dat ADH/ADD staat voor Aanbevolen Dagelijkse Hoeveelheid of Dosis.
Inburgeren begint met leren spreken van de taal, dat doen de meeste nieuwe inwoners graag. Maar als spreektaal als een snuifje peper, een weinig zout, een vleugje aroma en een wolkje melk ook zo op verpakkingen komt, dan maak je het onnodig moeilijk. Verpak liever de informatie op de verpakking in pakkende taal. Niet verpakkende taal.