Het zal je kind maar wezen
Je komt van een andere planeet als je geen smartphone of tablet bezit. Dan raak je in een isolement. Het gros van de communicatie is tegenwoordig digitaal. Daarvoor maken we gebruik van social media zoals Instagram, Twitter en Facebook. De benaming deugt niet. Het is in meerdere opzichten een extreem asociale omgangsvorm.
Appen heeft de voorkeur boven verbale communicatie. Zelfs tijdens een verjaardag of bij een etentje buiten de deur is dit meer regel dan uitzondering. Gezelligheid kent geen tijd. Ik vier mijn verjaardag dit jaar voor het eerst knus in een Whatsapp-groep. Iedereen is van harte uitgenodigd. Dat wordt een feestelijke en dolle boel. Het dak gaat er af.
De toename van het aantal verkeersongevallen baart zorgen. Laatst zag ik een meisje met fiets en al in een vijver verdagen. Het gevolg daarvan waren een paar paarse plekken en een geknakt imago. Het onfortuinlijke wicht appt voorlopig niet meer in het verkeer. De schrik zit er goed in en bovendien is de elektronica niet waterbestendig. Vreselijk komisch om te zien natuurlijk, maar aan de ander kant ook wel triest. Het zal je dochter maar zijn.
Het schijnt leuk en spannend te zijn naaktbeelden online te delen met je partner. Een naïeve bezigheid. Dat gaat namelijk alleen goed bij een duurzame relatie, wat meestal niet het geval is. Het komt dan ook veelvuldig voor dat exen de beelden na een relatiebreuk delen op a-social media. De content gaat vervolgens viraal en verspreidt zich sneller dan het coronavirus. Deze vorm van het etaleren van andermans intieme beelden heet sexting. Hoeveel emotionele schade dat teweegbrengt, kan bijvoorbeeld Patricia Paay goed uitleggen.
Een ongeleid puberprojectiel maakt stiekem een foto van haar veertienjarige klasgenootje en zet het plaatje op Instagram met de obscene tekst: “Jo welke Marokkaan wil met mij seks.” Dan ben je kansloos. Dat heet cyberpesten en behoort net als sexting te worden bestreden. In de praktijk blijkt het lastig te zijn om dergelijke minderwaardige streken adequaat aan te pakken. De dader komt er daardoor ongestraft en gierend van het lachen mee weg. Door dit succes kan het wachten op een volgend doelwit nooit lang duren. Pesten is onuitwisbaar in het geheugen. Het blijft hangen als een brandmerk. Je kind zal er het slachtoffer maar van zijn.