De dood en het leven

Bij de dood denken we al gauw aan donkere kleuren….verdriet….wanhoop en pijn.
En ja de dood kan zo ontzettend met je op de loop gaan….de weg kwijt zijn en even geen nieuwe weg meer zien. Geen nieuwe weg willen zien, nooit meer.
Maar toch ergens diep vanbinnen, gebeurt er zoveel….
Voor mij voelde het alsof iemand een messteek in mijn hart plaatste…
In die peilloze diepte heb ik maanden verbleven… gewoon omdat ik dat zelf wilde….heel dicht bij mijn verdriet, samen met alle dierbare herinneringen…
Ergens in die periode ontstaat er ruimte voor andere gevoelens. Teer en kwetsbaar, voor mij op dat moment nog zeker niet voelbaar.
Een levenskracht, die op heel veel verschillende manieren impulsen geeft om de draad van het leven weer op te pakken….
Allerlei vragen in mijn hoofd… kan ik nog praten met iemand die overleden is? Is er nog leven na de dood? Wat betekend nooit meer? Wat is de zin van het leven? Kan de dood ook uit kleuren bestaan?
En zo begint die periode van gewoon praten tegen iemand die er niet meer is…de dagelijkse dingen… moeilijke fases in mijn leven…. alles wat ik graag wil delen…
Communiceren met het “onzichtbare”…. antwoorden vormen zich, bijna automatisch, in mijn hoofd… “plopjes”, waarvan ik me nog steeds afvraag, “bij jij dat echt?“ Het maakt allemaal niet uit, ik voel wat ik voel….
Antwoorden in toevallige muzieknummers… antwoorden door in de natuur te zijn… antwoorden door de filosoferen met mijn vrienden….
Het is zo ontzettend moeilijk geweest om het tastbare ‘los’ te laten… me over te geven aan wat het leven me te vertellen heeft…
Pas nu, 6 jaren na zijn overlijden, heeft de dood voor mij ‘kleuren’ gekregen….levenskleuren, zo diep verweven met wie ik in essentie ben….
Hoe typisch is het eigenlijk dat zwart de combinatie van alle kleuren in het universum symboliseert…van waaruit alle kleuren ontspringen en die prachtige regenboog ontstaat….
De regenboog, met al zijn bijzondere kleuren, dé verbinding tussen hemel en aarde…
In het diepste verdriet, in het zwartste zwart vertoefd om vanuit hier een kans van het leven te krijgen om écht te kunnen voelen…zodat ik in iedere vezel van mijn lichaam ervaar, hoe belangrijk het is om je éigen kleuren – je éigen dromen te voelen én volgen…..
De dood en het leven zijn een magisch samenspel van kleuren…