Ruimhartaanval

Dat vraag ik u. Of je het raar vindt dat mensen ruimhartig worden opgenomen in een gemeenschap en vervolgens zelf, of hun nazaten, de hoogste muren bouwen om anderen dat te belemmeren? Al eeuwen trekken mensen naar elders, omdat ze worden vervolgd om ras, godsdienst, denkbeelden of gewoonweg geluk zoeken. Daarnaast degenen die iets ontlopen, zoals de voorvaders van zowel Trump als die van Baudet geen trek hadden in hun militaire dienstplicht. Je vaderland niet willen dienen, dan is het logisch dat je een ander land zoekt.

Van gebied naar gebied reizen gebeurt al sinds Neanderthalers naar het Westen trokken en zo de Neanderlanders en vervolgens Nederlanders werden. En die vertrokken deels, net als veel Ieren en Duitsers, (waaronder overgrootvader Trump) verder westwaarts om Amerika groot te maken. Is het dan niet wonderlijk dat Trump dan Amerika weer groot wil maken, door juist de grenzen te sluiten?
Hoe groter de populatie, des te voller de kweekvijver van talent en menskracht. Al je iets groter wilt worden, dan laat je de vissenkomvis toch in een groter aquarium? Het kleine stekje zet je toch in een grotere pot? Als er muren om je land worden gezet dan maakt niemand meer The American Dream waar, maar blijft het bij dagdromen.

En vreemd van Baudet dat hij, als neo-liberaal, maatregelen wil die groei en vrijheid belemmeren zoals vertrek uit de EU, een eigen muntje en immigratiestop. Hoe kun je als klein land handelen met grootmachten zonder innige samenwerking? Er zijn nogal wat economische conglomeraten bijgekomen sinds zijn voorouders hun heil in Holland zochten.

Dan weer die houding; waarom je familie wel en anderen niet? Jaloezie? Protectionisme? Misgunnen? Of is het belangrijk je succes- en waardevol te voelen? Succes en waarde hebben een maatstaf, maar voor het voelen daarvan is geen standaard. Dus doen mensen dat voornamelijk door zich te vergelijken met andere mensen. Ze hopen op een positieve uitkomst, en daardoor een tevreden gevoel over hun eigen leven. Zou het zo zijn dat als die standaard verdwijnt, je geen positieve vergelijking meer kan maken? Dan moet dus de status quo ongewijzigd blijven.

Thierry vergist zich wel eens bij het opsnuiven van lavendel. Dan snuift hij wat van een sneeuwklokje. En is vervolgens even helemaal van de wereld. Fijn zou het zijn als hij dan eens van de wereld is en controversieel genoeg ook beseft dat-ie van de wereld is. Net als iedereen. Iedereen is wel eens van de wereld en de wereld is van iedereen.