Nieuwjaarsdag

De mens wordt gemiddeld 79 jaar oud. Volgens Google. Dat zijn heel wat jaarwisselingen. Een deel krijg je niet bewust mee, anderen blijven je voor altijd bij. Zo kan ik mij de overgang van 1995 naar 1996 nog goed herinneren. Toen stond ik, samen met mijn neef, tot drie uur ‘s nachts babypijltjes af te schieten. Wisten wij veel dat er honderdvierenveertig in een pak zaten.

Uiteindelijk is een jaarwisseling slechts de omschakeling naar een ander getal.

Veel interessanter is Nieuwjaarsdag. De kortste dag van het jaar. Eigenlijk is 21 december de kortste dag, maar een beetje mens komt op 1 januari pas rond elf uur zijn nest uit.

Nieuwjaarsdag: wat moet je ermee? Vroeger gingen we naar oma. Taaie oliebollen eten en kletsen met familie. Familie die je het hele jaar niet zag, maar zeven dagen eerder nog had gesproken bij het kerstdiner.

Tegenwoordig doe ik maar wat. Schansspringen vind ik slaapverwekkend en het traditionele Nieuwjaarsconcert heb ik nog nooit gezien. Een beetje loom appelbeignets in de poedersuiker drukken lijkt het hoogst haalbare. Mijn lever is nauwelijks bekomen van de schrik wanneer ik op 1 januari, rond een uur of vier, vaak besluit nog een biertje te nemen. Om het geheel te vieren.

Verder mag ik graag naar het journaal kijken. Het NOS Journaal, dat op 1 januari altijd weer verrassend voorspelbaar is. Ik zou nu al kunnen invullen hoe het er op 1 januari 2023 uitziet. Ongeveer zo:

Het opent met het "nieuws" dat er een nieuw jaar is begonnen. Vervolgens zie je beelden van alle Nederlandse steden die er enigszins toe doen (lees: Amsterdam, Rotterdam en Den Haag). Daar zie je dan, vanaf een hoog punt gefilmd, hoe er in die plaats vuurwerk werd afgestoken. Meestal afgewisseld met beelden van lachende mensen die een champagneglas vasthouden. Dan, als tweede onderwerp, komt de keerzijde van de jaarwisseling in beeld. Brandjes, opstootjes, schermutselingen… Ambulancepersoneel dat in mekaar is gebeukt, auto’s die in vlammen zijn opgegaan. Dit soort items eindigen doorgaans met een burgemeester die zegt dat ie het allemaal heel erg vindt. En tot slot: het weerbericht – want zo lang duurt het journaal niet op 1 januari.

Ooit had ik het geweldige idee om op Nieuwjaarsdag spareribs te bestellen. Ik wacht nog altijd op de levering. Achteraf misschien maar goed ook, want spareribs eten na beelden van de zoveelste verminkte hand, is niet bepaald smakelijk.