Life is like a box of chocolates.
Het leven zit vol verrassingen en zo moeilijk als 2019 voor een groot deel was voor mij, zo mooi en magisch eindigde het. Het was een jaar wat alle kanten op ging.
In januari was ik nog helemaal in love, totaal onverwachts was ik eind april single. Bedroefd en met veel vragen bleef ik achter en veranderde van een ‘happy prinses’ in ‘de prinses onder de steen’, familie van die op de erwt, u weet wel. Op de automatische piloot ging ik verder…
In augustus kreeg ik door een toevallige ontmoeting nieuwe hoop maar enkele dagen later werd die alweer de kop ingedrukt.
In september deed een oude dame mij een voorspelling. Ze zei dat de liefde terug zou komen in mijn leven, vóór de winter. Aangezien ik geen uitgaanstype ben en datingsites niet mijn ding zijn kreeg ik opnieuw hoop. En dus besloot ik om maar geduldig te wachten.
In oktober ging ik met een reisvriendin naar Valencia om er even uit te zijn. Daar raakte ik op een avond in gesprek met een man. Hij zat met twee vrienden naast ons op het terras en mijn vriendin knoopte een gesprekje aan omdat ze nogal onder de indruk was hem. Hij bleek op zijn beurt echter onder de indruk van mij. Na een uur vroeg hij of hij me nog eens mocht zien, hij wilde er speciaal voor naar Nederland komen. Hij vloog namelijk de andere dag terug naar Zwitserland. Ik nam zijn voorstel niet serieus maar gaf wel, voor het eerst in een half jaar, mijn nummer aan een “vreemde”.
Na thuiskomst belde hij me regelmatig en na een maand vroeg hij nogmaals of hij me mocht bezoeken. Eind november vloog hij over en verbleef vijf dagen in een B&B in mijn woonplaats. Hij nam a box of (Swiss) chocolates voor me mee, ik liet hem wat van Nederland zien en het was warempel heel leuk. Toch hield ik hem op afstand, mijn liefde zou immers terugkomen.
Hij bleef bellen en in december stapte hij opnieuw in het vliegtuig. Weer was het leuk en wat voelde ik mij speciaal vanwege al de moeite die hij deed. Ik kreeg het Zwitserlevengevoel en de zon brak weer door. Voor hem was het liefde op het eerste gezicht geweest, zei hij. De voorspelling kwam uit; de LIEFDE kwam terug in mijn leven, nét voor de winter, maar anders dan verwacht.
Het lijkt wel een sprookje en voor zo’n romanticus als ik natuurlijk een prachtig eind. Forest Gump’s mama had gelijk; Life is like a box of chocolates. You never know what you’re gonna get. In januari beleefde ik het échte Zwitserlevengevoel en net terug thuis kijk ik uit naar alle chocolates voor dit jaar. 🙂