Jehova getuigen
Afgelopen dinsdag kreeg ik, onaangekondigd, door de brievenbus een bijzondere brief bij mij thuis afgeleverd. Een brief die mijn leven zou kunnen veranderen, was het niet zo dat ik er niet voor open stond.
Ik zat aan de keukentafel en zag dat de bezorger geen postbezorger was, dus dat moest wel een persoonlijke boodschap zijn. Nu is brief niet helemaal de goede benaming ervoor. Op de mat lagen namelijk twee dubbelgevouwen A4’tjes vastgemaakt met een plakbandje. De bezorger had dus helaas niet eens de moeite genomen om zijn brief in een mooie envelop te stoppen. Hierdoor werd ik gelijk geconfronteerd met de voorkant ervan, een profielfoto van een middelbare man met een niet al te lage haarlijn. Enthousiast door deze prachtige selfie ben ik natuurlijk gelijk aan het lezen geslagen.
De afzender, Geert-Jan, bleek in een nieuwe fase van zijn leven beland en was niet huiverig geweest om mij hierover te berichten. Hij had zijn doel in zijn leven gevonden en wilde dit graag met mij delen, opdat ik deze ook kon vinden. Natuurlijk wilde ik dat.
Volgens Geert-Jan kon ik de zin van het leven vinden bij gratie van God. Nu meende ik dit verhaal al wel is eerder op straat gehoord te hebben, maar omdat ik dan meestal doorloop wist ik nog niet precies wat het inhield. En aangezien ik nu een mooi epistel van twee kantjes voor me had, kon ik er rustig de tijd voor nemen.
En wat een beloftes kon Hij mij doen zeg. Met alleen een vrijwillige overgave, even op mijn knieën gaan en voilà, mijn zonden zouden verdwijnen als sneeuw voor de zon. Nu ben ik niet echt het type dat graag om vergiffenis vraagt. Ook is deze Almachtige bij mij vast wel even bezig.
Begrijp mij niet verkeerd en ik ben blij dat Geert-Jan zijn levensdoel heeft gevonden. De brief nam alleen een wat prangende wending. Waar hij mij eerst lieflijk welkom heette om gezellig met hem me leven aan iemand te wijden. Verwees hij me hierna nadrukkelijk op het feit dat, wanneer ik dit niet zou doen, mij niets bespaard zou blijven bij het apocalyptische einde van deze wereld.
Erg leuk en aardig allemaal Geert-Jan, maar ik denk dat ik op eigen voet zo wel verder leef. Op de Dag des oordeels hoor ik wel wat mij wordt verteld.