Ik en mijn ex

Tak! Paf! Knal! Op weg naar de feestlocatie nemen sommige van mijn landgenoten al een voorschot op wat gaat komen. Het doet me niets, want het is ook niets, vergeleken met de oerknal waarmee ik mijn relatie heb beëindigd. Daar kan geen cobra 6 of single shot tegenop.

Ik had even daarvoor mijn collega feestgangers op de hoogte gebracht. Fout Ossie, helemaal fout. Ik zucht. Wat is dat toch dat iedereen dan ineens alles van mijn ex wil weten? Alsof iedereen in een acute relatiecrisis zit en ik op slag de expert ben in het oplossen van die crises. Ga toch een end feestvieren joh!

Tja, wat moet ik zeggen over mijn ex? Ik weet het niet. Mijn eerste gedachten hebben wel wat weg van Marco Borsato, “Ik leef niet meer voor jou”. Beter dan in dat liedje kan ik het niet verwoorden. Nee, dan kan ik het beter hebben over wat er allemaal gebeurde na het knallen. Kurken. Het vuurwerk bewaren we wel voor later. Bijvoorbeeld als mijn eerste boek uitkomt.

Goede voornemens. De weg naar de hel is geplaveid met goede voornemens. De weg naar de top ook. Alsof je een ijsberg beklimt. Alleen dat laatste stukje naar de top is wat de wereld ziet. Maar alleen jij hebt de uitglijders meegemaakt, het gevoel buiten adem te zijn, te verzuipen in een oceaan van onbegrip.

Op woensdag het tv-journaal, donderdag de kranten. 77 miljoen in rook op. Hoort erbij, traditie. Oogletsel. Hoort erbij, traditie. Afgerukte ledematen. Hoort erbij, traditie. Brandjes. Hoort erbij, traditie. Geweld tegen hulpverleners. Hoort erbij, traditie. Althans, dat moet ik geloven. Net zoals naar de wc gaan bij de traditie genaamd mensenleven hoort, en niemand die er ook maar over piekert om die af te schaffen.

En zo gaat het iedere keer weer. Ik weet niet eens meer hoe mijn eerste relatie ooit is begonnen. Ik weet alleen dat die nog geen acht maanden heeft geduurd. Mijn paspoort herinnert mij daar namelijk aan. Misschien moet ik maar eens ophouden met negatief praten over mijn ex. Want dat hoort niet, zegt men. Laten we vooral de toekomst omarmen. En daarop proosten.

Dus wat mij betreft: goodbye 2019, hello 2020!