Gianna, vaderskind

Die bewuste dag, was het mistig, maar wanneer ze in zijn buurt was leek het zonnig. Hij was groot en sterk en ze keek heel erg tegen hem op, hij was een voorbeeld voor haar en voor velen anderen.

Vanaf het moment dat ze kon lopen liep ze achter hem aan. Toen ze kon rennen, rende ze hem vaak tegemoet. Hij was druk met zijn carrière, maar voor haar maakte hij altijd tijd.

Wanneer ze geen school had vergezelde ze hem. Ze genoot van hun reisjes en vooral van zijn gezelschap. Hij was de leukste man die ze ooit had gezien, haar steun en toeverlaat. Niemand kon aan hem tippen, hij was haar rots in de branding.

Die bewuste dag ging ze mee, het was een tripje die ze samen vaak maakte. Uit het raam ziet ze de wolken. Ze zegt: ‘Pappa ik hou zoveel van jou ‘ dit zei ze bij elke mogelijkheid die ze had. Ze was echt een vaderskind. Hij pakt haar hand en zegt: ‘ Ik hou ook van jou prinses’. Dat was zijn koosnaampje voor haar. Zij vervolgt: ‘ Als ik later groot ben wil ik zoals jou zijn pappa’. Hij voelt zich trots en wanneer hij naar haar kijkt voelt hij zich nog trotser. In zijn ogen is zij het mooiste kind van de wereld.

Opeens begint de helikopter waar ze in zitten te schommelen. Ze horen een ontploffing en storten neer. ‘PAPPAAA roept ze en ze vliegen door de helikopter, hij heeft haar nog steeds vast.. Hij wil haar beschermen, maar de enige bescherming die hij haar kan bieden is haar hand blijven vast houden, nooit loslaten.

‘ Pappa, waar ben je roept ze’ Het lijkt wel alsof ze door een tunnel vliegt. Aan het einde van de tunnel ziet ze hem staan in een mooi licht, hij stond haar op te wachten. Hij zegt: ‘ Ik ben hier prinses, wees niet bang’ Ik ben bij je voor altijd…

Voor altijd..