Corona Tycoon
Sinds het Corona-virus half China in zijn greep heeft, spelen duizenden Chinezen opeens het Plague Inc. computerspel. In de game is het de bedoeling dat je de wereldbevolking uitroeit met een ziekte. Het is zaak dat je zoveel mogelijk mensen infecteert en uiteindelijk met de verdiende punten het virus muteert, zodat het ook daadwerkelijk dodelijk wordt.
Tegelijkertijd proberen de mensen (dat zijn je tegenstanders in het spel) uiteraard een geneesmiddel te ontwikkelen. Hoe meer mensen geïnfecteerd raken, hoe moeilijker de verspreiding. Het aardse volk gaat namelijk havens en vliegvelden uit voorzorg sluiten. Net echt.
De ontwikkelaars van de game vinden de explosieve stijging niet zo verrassend. “Dit gebeurt iedere keer bij een grote ziekte-uitbraak”, melden ze op hun website.
Dat is toch eigenlijk best gek hè. Dat wij mensen dan denken: “Goh, een dodelijk virus. Laat ik dat ene geinige spelletje maar weer eens onder het stof vandaan halen. Kijken of ik het beter kan”.
Volgens mij zit het hem in het feit dat we graag allemaal stiekem voor god willen spelen. Wie dat dan ook moge zijn. We vinden het blijkbaar lekker om een dodelijk virus te verspreiden, maar vergeet niet dat we Rollercoaster Tycoon ook helemaal het einde vonden hè. Dan ben je een paar uurtjes per dag de god van het vertier. We zorgden er maar al te graag voor dat de perkjes tussen de attracties er mooi bij lagen, dat er genoeg prullenbakken stonden, dat er genoeg te eten en te drinken was en dat er goed personeel was met een laag ziekteverzuim om het park schoon te houden.
Aan de andere kant konden we zelfs bij Rollercoaster Tycoon ons duivelse ei kwijt. Geef het maar toe. Het was heerlijk om een achtbaan te maken met een open einde. Zag ze eens vliegen die onschuldige mensen. Net liepen ze nog vrolijk met een suikerspin over de schone stoepjes, nu stappen ze een attractie in die helemaal niet af is. We joegen zo zonder blikken of blozen vijftig vrouwen en jonge kinderen het Efteling-graf in. Hoppa!
Wat zijn we toch een gek volkje.