5 weken en 5 dagen

Het was donderdag, ik was een jaar of 16 en ik was in de sporthal voor basketbaltraining.
Mijn gedachten waren echter niet bij wat de trainer zei maar aan de andere kant van de hal. Mijn oog viel op een jongedame met bruin lang krullend haar, terwijl ze rennend over het veld haar lay ups deed. Het leek wel als in een film slow motion. Wie was zij? Bleek dat ze Jennifer heette.

Elke week keek ik weer uit naar de training want ik zou haar dan immers weer zien.
Mensen die mij kennen uit die tijd weten dat ik vaak te laat kwam. Maar niet voor de training van donderdag. Ik dacht als ik vroeg zou zijn dan was zij er misschien ook en had ik kans om even hoi te zeggen. Ze was echter nooit alleen en ik was te verlegen om iets tegen haar te zeggen waar anderen bij waren.

Ik besloot haar een kaart voor Valentijn te schrijven. De avond voor Valentijnsdag fietste ik naar haar huis. De oprit was er een van kiezelsteentjes die veel geluid maakten. Gelukkig lukte het mij om ongezien de brief in de brievenbus te gooien en weg te komen.
Jennifer zag ik de volgende dag met een andere jongen praten en lachen.
Ook thuis vond ik niets van haar in de brievenbus.
Ik was teleurgesteld, een sukkel voor de liefde.

In de avond deed ik het gordijn bij de voordeur dicht en viel er iets op de grond. Een kaart die blijkbaar tussen de brievenbus en het gordijn was blijven hangen. Op de kaart stonden allemaal hot dogs, ijsjes en basketballen. Op de achterkant stond: er zijn veel lekkere dingen op de wereld maar jij bent toch wel de lekkerste! Mijn hart ging sneller kloppen, dit moest wel van haar zijn!

Dezelfde avond ging ik weer op mijn fiets naar haar huis. Dit keer om aan te bellen. Haar vader deed open en riep haar naar de deur. Mijn hart ging tekeer toen ik haar zag. Terwijl ik de kaart zo nonchalant mogelijk uit mijn binnenzak haalde vroeg ik haar of ze die kaart had geschreven. “Ja”, zei ze zachtjes. Of ik haar ook een kaart had geschreven. “Ja”, antwoordde ik terwijl mijn hart nog sneller in mijn keel bonkte. Toen ik uiteindelijk naar huis ging kusten we bij de deur. Die avond was ik de gelukkigste jongen op aarde.

De verkering duurde uiteindelijk 5 weken en 5 dagen.

#noregrets