Survival of the fittest
De rivaliteit straalt ervan af en de spanning is om te snijden. Een paar seconden voordat de deuren opengaan, kijken mensen elkaar schichtig aan en zetten zich schrap. Het knopje wordt nog een paar keer ongeduldig ingedrukt – voor het geval hij het bij de eerste keer niet doet – en dan schuiven langzaam de deuren open: de strijd kan beginnen!
Achter me hoor ik: “Ga naar boven! De meesten gaan naar beneden”, waarna ik snel de trap naar boven opklim. Ik baan me een weg door de wandelgangen en doe mijn uiterste best om niet over de uitstekende tassen te struikelen. Dan zie ik in de verte een lege stoel naar me lonken. De persoon die vanaf de andere kant hetzelfde doel voor ogen heeft, ben ik nét voor. Lichtelijk buiten adem plof ik neer op de stoel. Ik kijk de persoon tegenover me aan en krijg een timide knikje terug, zo van ‘goed gedaan kind, je hebt het gehaald’. In mijn ooghoek zie ik nog een man opgelucht op een stoel neerploffen. “Hey hallo? Daar wilde ik net gaan zitten, maar ik zette mijn tas even ergens neer! Wat onbeleefd van u zeg!” De man staat op en verontschuldigt zich: “Sorry, maar ik dacht dat u gewoon doorliep”. Iedereen aanschouwt de situatie en kijkt stilletjes toe hoe de vrouw zelfvoldaan op haar troon neerstrijkt.
Mensen in de ochtendspits: het zijn net de walrussen uit ‘Our Planet’ die koste wat kost een plekje proberen te bemachtigen op een rots op onze opwarmende aarde. Voor wie deze scène niet heeft gezien: tragisch en tegelijkertijd ongemakkelijk om naar te kijken, al helemaal als je bedenkt dat de mensheid hiervoor verantwoordelijk is.
Enfin, alle vormen van beschaafdheid worden even vergeten en het is ieder voor zich. Toch gek dat er bij zo’n dagelijks ritueel een soort oerinstinct in ons loskomt. Gelukkig is de NS de beroerdste niet en komt er binnenkort een systeem waarmee met behulp van wifi een zitplaats gevonden kan worden. Eindelijk niet meer in die net iets te warme trein staan na je laatste eindsprintje. Maar goed dat dit – in tegenstelling tot het broeikaseffect – wél makkelijk opgelost kan worden. #prioritiesfirst