Moeilijk

Een vriendin uit vervlogen tijden had mij uitgenodigd om tweede kerstdag bij haar te vieren. Helemaal in Amsterdam. Er waren nog meer mensen uitgenodigd. Alle gasten hadden, zogezegd, een rugzakje. De één was alleen met kerstmis, de ander net gescheiden en er waren ook gasten die niet op goede voet waren met de schoonouders. Kortom ik was op een kerstviering der geweigerden beland.
Een ieder werd gevraagd iets van eten mee te nemen. Ook werd er een heuse app-groep in het leven geroepen. De gastvrouw vroeg om even in de groep te melden wat je dan mee zou nemen, zodat niet iedereen ‘stokbrood with smeersels’ meenam. Er werd gecommuniceerd in het Engels, want er kwamen ook gasten uit de rest van de wereld. Toen het feest van het licht dichterbij kwam, werd er gemeld wie wat gefabriceerd had. Ook dat was zeer gevarieerd en ik was een beetje bang dat het een veganistisch partijtje zou worden.
Na een soepje van kikkererwten raakte ik in gesprek met een dame, die duidelijk nauwelijks een voet had gezet buiten de ring van Amsterdam. Ik sprak met mijn oude vriendin over de toneelclubjes en andere buitenschoolse activiteiten in de tijd dat wij op dezelfde middelbare school in Winschoten zaten. Ik vertelde over mijn dochter die pianoles had, twee keer per week danst, af en toe met een toneelvoorstelling meedoet en ook nog hockeyt. De Amsterdamse dame vroeg mij waar ik vandaan kwam. Na het antwoord was zij duidelijk verbaasd en zei:’ Goh, hebben ze dat soort dingen daar ook allemaal?’
Na diverse lekkere wereldse uitstapjes op het menu, volgde een lekkere stoofpot met heerlijk rundvlees. Degene die het gemaakt had, zei er cynisch bij dat het desbetreffende rund in de pot wel links had gestemd en een lekker leven had gehad. De carnivoren onder ons slaakten een zucht van opluchting. In ieder geval verantwoord.
Na de stoofpot en mijn overheerlijke saté plus saus van het Javaans eetcafé, raakten wij verder in gesprek en ik legde uit dat hier in de rand van Nederland alles aanwezig was dat nodig is, maar dat wij wel de Nutella concept winkels misten en er weinig halal werd geslacht. De dame in kwestie had een donker uiterlijk en vroeg mij vervolgens of er ‘bij ons in Oost-Groningen’ ook mensen zoals zij waren. De andere gasten kregen onze discussie ook door en hielden zich wat stiller. Zij vroeg mij: ‘Maar hoe is het daar nu?’ Ik antwoordde: ‘We hebben het heel moeilijk…’