Het geluk van DENEMARKEN

Als in Nederland de messen worden geslepen om de zorg, het onderwijs, natuur en klimaat, de criminaliteit, de parlementaire deuken, enzovoorts… hardhandig te bevechten voor een zgn betere toekomst, is heel Denemarken tussen 6.30 en 7.30 onderweg naar het werk voor een 36¾ urige werkweek. Iedereen werkt, beide partners een volledige baan, want parttime of deeltijd is not-done!.

Veel Nederlanders kennen Denemarken alleen als vakantieland of van indrukwekkende TV-series en films. Slechts weinigen kennen de Denen als mede-mensen of als mede-werkers.
Wel kennen we het legendarische Deense geluk, de tevredenheid over nagenoeg alle facetten van het leven. En dat over de volle breedte van de ruim 5,5 miljoen tellende bevolking. Te rooskleurig voorgesteld? Te generaliserend? Nergens een wanklank? Vastwel!
Maar het fundament onder de Deense samenleving is de vanzelfsprekende sociale betrokkenheid bij elkaar; samen-werken als de motor voor die tevredenheid en dat dan letterlijk!
Tevredenheid kun je niet aanleren, tevredenheid is een collectief gevoel van genoegen, met als sterkste wapen hun relativeringsvermogen: ..het is wel goed, zo…, morgen weer een dag .., ja hoor, gaat prima …!
Vlak na de intrede van de euro – Denemarken doet niet mee, maar houdt vast aan de Danske krone – ging het economisch zo goed in het land, dat er in regeringskringen stemmen opgingen om de – toen al – 25% btw eventueel te verlagen. Een korte enquête onder de Deense bevolking was overduidelijk: “Niet doen! We zijn hier sinds 1992 aan gewend en we willen ook dat in de toekomst de voorzieningen in tact blijven.” Geen verlaging dus, maar nog steeds 25% btw en iedereen tevreden.
Uiteraard kost zo’n samenleving veel geld, is het dagelijks leven daarom ook veel duurder dan wij gewend zijn. En dus is het inkomen van ‘de Deen’ ook anderhalf keer ‘de Nederlander’, zodat hij/zij de dure boodschappen goed kan betalen. Daarbij mag een goed produkt wat kosten, de Deen koopt voedsel, geen prijzen!
Misschien past er in het Deense systeem daarom ook geen parttime of deeltijdbaan. Werken is niet alleen een noodzaak of een recht, werken is zeker ook jouw vanzelfsprekende bijdrage aan de samenleving.
In Nederland lijken alle problemen opgelost te moeten worden met (overheids)geld, met loonsverhogingen. Je zou je hierbij kunnen afvragen of die loonsverhogingen ook niet weer gaan worden aangewend voor nog meer parttime, om nog minder te hoeven werken. Nederland, deeltijdland!