Gourmetvrije zones

Derek Hogeweg 16 dec 2019

Hoi, ik ben uw lever. Ik wil ook wel eens Kerst vieren. Gewoon gezellig dineren met de rest van het spijsverteringsstelsel. Maar ik moet altijd werken! Het hele jaar door. Ook op feestdagen. Sterker nog: op feestdagen heb ik het hartstikke druk. Het begint al met Pasen. Dan Koningsdag. Bevrijdingsdag, Hemelvaart, Pinksteren.

Vervolgens is er een periode van relatieve rust. Stilte voor de storm. Tot begin december. Dan wordt het weer druk. Met als ultieme hoogtepunt Kerst. Met Kerst gaat het helemaal los. Vorig jaar heb ik gezien hoe een aardappelkroket op de vuist ging met een varkenshaas. Een blaadje rucola probeerde de boel te sussen, maar toen kwam alcohol. Voor ik er erg in had was ik bont en blauw geslagen. Zo gaat het altijd. Tegen alcohol valt niets te beginnen. Ze meppen hard en op feestdagen zijn ze met velen. Ik kreeg een keer hulp uit onverwachte hoek. Van een braadworst. Die timmerde er op los en verdween samen met alcohol omhoog. Nooit meer gezien.

Maar meestal sta ik er alleen voor. Helemaal alleen. Ik doe dit werk nu al dertig jaar en ik weet niet of ik de zestig haal. Ik doe mijn best. Elke keer weer. Je kunt niet zeggen dat ik geen doorzettingsvermogen heb. Ondanks al die tegenslag heb ik nooit verzuimd. Nog niet. Er moet iets veranderen. Anders komt er een moment dat het misgaat. Het houdt een keer op hoor. Ik heb vaak genoeg gewaarschuwd. Er wordt niet naar me geluisterd. Anders zou het niet steeds opnieuw verkeerd gaan. Ik ben er klaar mee! Zo moeilijk is het niet. Ik pleit voor gourmetvrije zones.

Waar vlees is, is alcohol. Worstjes, hamburgers, kip… Er komt alleen maar gedoe van. Gezeik. Ruzies, vechtpartijen. Ieder jaar weer. Je zou het hier moeten zien op 1 januari. Een slagveld. Oliebollen met een grote bek. Appelflappen die op de vuist gaan met sushi. Champagne die dreigt de hele tent af te breken. Vreselijk. Ik hoop steeds weer dat het de laatste keer is. Dat het stopt. Maar het stopt nooit. Ik zit echt aan mijn limiet. Noem het overspannen, noem het burn-out. Ik trek het niet meer! Gourmetvrije zones. Begin daar eens mee. Anders trap ik zelf wel op de rem. Liever niet. Maar als het moet dan moet het. Ik doe het hoor. Hallo? Is daar iemand? Ik ben uw lever. Ik wil ook wel eens Kerst vieren.