FOMO

Het nieuwe psychologische begrip, Fear Of Missing Out, “deze sociale angst wordt gekenmerkt door een verlangen om voortdurend verbonden te blijven met wat anderen doen" aldus onze Wikipedia. Slecht gaan op andermans zie-mijn-geweldige-leven foto’s. Slechts niet-representatieve fragmenten uit het leven van iemand die we nauwelijks echt kennen.

Daar kwam een Fear Of Missing Others bij. Bang dat ik vriendschappen verwaarloos door laat of niet op WhatsApp berichten te reageren. Tegenwoordig is tenslotte de ongeschreven norm dat we constant bereikbaar zijn, noem het een leefstijl. Een leefstijl, een verwachting die mij benauwt. Als mij het gevoel bekruipt dat ik niet aan een verwachting kan voldoen dan wil ik graag vluchten voor de situatie. Precies dat is in dit geval erg moeilijk, want het gevolg ervan is dat ik nóg verder ga afwijken van de verwachting. Een koud welkom in de vicieuze cirkel. Fear Of Mobile Obsession.

Toch was afgelopen donderdag de enige way out voor mij mijn telefoon uitschakelen. Volgde er rust? Nee, want… ik moest eigenlijk nog vragen hoe het met persoon A gaat, nog op een afspraak reageren van B, met C zou ik nog bellen en oh help op D heb ik ook al een week of twee niet gereageerd. CRISIS! Deze wereld gaat sneller dan ik bijhouden kan.

Volhouden en die telefoon uitlaten. Wat resulteerde in onder andere het herontdekken van Rummikub én het leren zinvol nietsnutten. Afkicken van de gewoonte om mijn brein voortdurend op actief te hebben. Totaal onthand op loze momenten. Lopen naar de bus, wandelend naar de supermarkt en wachten op de magnetron. Mijn brein draaide ook zonder telefoon op volle toeren, mijn brein vond geen rust. Toiletbezoek? Dan maar de verpakking van de luchtverfrisser van A tot Z lezen. Ontbijten? Dan maar de krant onder mijn neus. Ik moest íets doen. In de loop van de afkick-uren leerde ik steeds beter gewoon doelloos voor me uitstaren, want waarom zou alles een doel moeten hebben?

Ik heb de tegenhanger van FOMO mogen ontdekken, genaamd: JOMO. Joy Of Missing Out. Terug naar de aandacht op wat we zelf hebben. Genieten in het hier en nu. Niet ongelukkig zijn door de obsessie en het eeuwige streven naar geluk. Lieve mensen, blijf beseffen dat wat je ziet op je tijdlijnen niet de werkelijkheid is. Maak de schijn van andermans leven niet jouw ideaal. Fantaseer over je eigen ideaal, op het toilet of in de trein. Ken je eigen dromen, leer jezelf kennen.